Lezersrecensie
"Alsof het lot ons uitlacht"
Inmiddels heb ik al meegedaan met de blogtour van deel 5 van deze serie (Daarover later nog een blogpost), maar twee dagen voor de blogtour van deel 5 hadden we nog de bespreking van deel 4 van de serie met de samenlezenwe-club. En eerlijk is eerlijk, deze bespreking deed me echt versteld staan... of toch eigenlijk ook niet,
Ik ben door de delen heen dol geworden op deze serie. Chloë schrijft echt geweldige en precies kloppende boeken waar eigenlijk geen enkel los eindje meer in te vinden is. De recensies van deel 1 tot en met 3 kan je ook op mijn blog vinden dus zoek ze gerust een keertje op als deze serie je onbekend is.
Ik ga deze recensie niet te lang maken, omdat ik de afgelopen delen elke keer dezelfde ervaring heb gehad, maar ik wil sommige dingen toch nog weer even benoemen.
Chloë schrijft zo b=ontzettend mooi, ze schrijft namelijk heel erg vanuit gevoel en weet zich fantastisch in te lezen in haar karakters, waardoor ze echt worden voor je ogen tijdens het lezen. Ik was in dit deel in hoofdstuk 1 al mijn tranen aan het tegenhouden, en dat terwijl ik helemaal niet zo heel veel huil tijdens het lezen. En dat heeft er voornamelijk mee te maken dat Chloë zo goed het gevoel van haar karakters weet te omschrijven en op die manier dus ook elke keer bij je binnen weet te komen. Chloë schrijft boeiend en pakkend en eigenlijk wil je het verhaal niet meer wegleggen als je eenmaal begonnen bent.
Sophie, Kate, Marc, Leon, Danny, Dean, Jacqueline.... Het zijn allemaal karakters die op hun hele eigen manier je hart veroveren en er niet meer uit gaan. Ze maken allemaal de nodige ellende mee, maar zijn hierdoor ook bij uitstek geschikt om elkaar vrienden, familie en meer te zijn. De karakters zijn allemaal uniek en ook hun situaties zijn ietwat bijzonder, maar alles sluit op elkaar aan en past gewoon perfect. Ik kon het meeste meeleven met Sophie, maar dat is denk ik doordat de focus toch wel vrij veel bij haar ligt en het daardoor makkelijker is om met haar mee te leven. Alleen al voor deze karakters raad ik het aan om de serie te gaan lezen. En ben je nou toch bang dat je het niks vind? De serie is dan gelukkig (Helaas in mijn geval) maar 5 delen lang, waardoor je er ook zomaar doorheen bent. Toch hen je door de verhalen van de personages het gevoel alsof je al een heel leven met ze meeloopt en ik ben dan ook bang dat mijn vernieuwde reading slump eraan komt. Ik ben namelijk nog lang niet klaar om afscheid van ze te nemen.
Qua verhaal probeer ik altijd zo min mogelijk te onthullen. Ik kan je alleen vertellen dat dit verhaal d=je weer diep gaat raken en dat het verhaal van Sophie weer een extra laag krijgt, die iedereen in haar omgeving zal raken en ook een voorteken zou kunnen zijn van wat er nog kan komen in het laatste deel. In dit boek lees je niet alleen over Sophie en de vermissing van haar dochter, maar ook over een zaak waarbij de eerste oudejaarsborrel bij de politie na 2 jaar ruw onderbroken wordt door de moord op een agent bij een staande houding van een voertuig dat veel te hard rijdt. Vanuit daar ontvouwt zich een zaak die meer vraagtekens bevat dan antwoorden. Ik zelf vond dit stuk van het verhaal dus wel redelijk voorspelbaar, daar stond tegenover dat de verhaallijn van Sophie mij de nodige verrassingen gaf en ik daardoor niet kon stoppen met lezen.
Kortom; Chloë heeft weer een dijk van een verhaal neergezet. En wederom een verhaal waarbij je elk karakter echt beter zou gunnen. Waarbij je hoopt dat het lot ze deze keer iets beter gezind is. Niets is natuurlijk minder waar. Belangrijke thema's zijn rouw, verlies, haat, steun en het feit dat niet altijd alles zwart-wit is, en dat soms ook dingen anders lijken dan ze daadwerkelijk zijn.
De reden dat de bespreking met zo verraste was eigenlijk dat iedereen dit boek 5 sterren gaf. 5! En dat gebeurt eigenlijk nooit... Ik heb zelf ook heel lang getwijfeld over hoeveel sterren ik het boek zou geven omdat ik verwachtte dat boek 5 of nog beter zou zijn, of dat ik het niet uit zou kunnen lezen, dus ik had heel veel moeite met 5 sterren geven, maar hoe goed ik ook zoek, ik kan niks vinden om iets negatiefs over te zeggen en ik ben gewoon echt verliefd geworden. Voor mij was dit ook het beste deel van de serie tot nu toe.. en daarom kan ook ik niets anders dan "Slapende honden" 5 sterren geven. De titel past overigens heel erg goed bij het verhaal, je komt er vanzelf achter waarom :P
~ Live Your Life Reading
Ik ben door de delen heen dol geworden op deze serie. Chloë schrijft echt geweldige en precies kloppende boeken waar eigenlijk geen enkel los eindje meer in te vinden is. De recensies van deel 1 tot en met 3 kan je ook op mijn blog vinden dus zoek ze gerust een keertje op als deze serie je onbekend is.
Ik ga deze recensie niet te lang maken, omdat ik de afgelopen delen elke keer dezelfde ervaring heb gehad, maar ik wil sommige dingen toch nog weer even benoemen.
Chloë schrijft zo b=ontzettend mooi, ze schrijft namelijk heel erg vanuit gevoel en weet zich fantastisch in te lezen in haar karakters, waardoor ze echt worden voor je ogen tijdens het lezen. Ik was in dit deel in hoofdstuk 1 al mijn tranen aan het tegenhouden, en dat terwijl ik helemaal niet zo heel veel huil tijdens het lezen. En dat heeft er voornamelijk mee te maken dat Chloë zo goed het gevoel van haar karakters weet te omschrijven en op die manier dus ook elke keer bij je binnen weet te komen. Chloë schrijft boeiend en pakkend en eigenlijk wil je het verhaal niet meer wegleggen als je eenmaal begonnen bent.
Sophie, Kate, Marc, Leon, Danny, Dean, Jacqueline.... Het zijn allemaal karakters die op hun hele eigen manier je hart veroveren en er niet meer uit gaan. Ze maken allemaal de nodige ellende mee, maar zijn hierdoor ook bij uitstek geschikt om elkaar vrienden, familie en meer te zijn. De karakters zijn allemaal uniek en ook hun situaties zijn ietwat bijzonder, maar alles sluit op elkaar aan en past gewoon perfect. Ik kon het meeste meeleven met Sophie, maar dat is denk ik doordat de focus toch wel vrij veel bij haar ligt en het daardoor makkelijker is om met haar mee te leven. Alleen al voor deze karakters raad ik het aan om de serie te gaan lezen. En ben je nou toch bang dat je het niks vind? De serie is dan gelukkig (Helaas in mijn geval) maar 5 delen lang, waardoor je er ook zomaar doorheen bent. Toch hen je door de verhalen van de personages het gevoel alsof je al een heel leven met ze meeloopt en ik ben dan ook bang dat mijn vernieuwde reading slump eraan komt. Ik ben namelijk nog lang niet klaar om afscheid van ze te nemen.
Qua verhaal probeer ik altijd zo min mogelijk te onthullen. Ik kan je alleen vertellen dat dit verhaal d=je weer diep gaat raken en dat het verhaal van Sophie weer een extra laag krijgt, die iedereen in haar omgeving zal raken en ook een voorteken zou kunnen zijn van wat er nog kan komen in het laatste deel. In dit boek lees je niet alleen over Sophie en de vermissing van haar dochter, maar ook over een zaak waarbij de eerste oudejaarsborrel bij de politie na 2 jaar ruw onderbroken wordt door de moord op een agent bij een staande houding van een voertuig dat veel te hard rijdt. Vanuit daar ontvouwt zich een zaak die meer vraagtekens bevat dan antwoorden. Ik zelf vond dit stuk van het verhaal dus wel redelijk voorspelbaar, daar stond tegenover dat de verhaallijn van Sophie mij de nodige verrassingen gaf en ik daardoor niet kon stoppen met lezen.
Kortom; Chloë heeft weer een dijk van een verhaal neergezet. En wederom een verhaal waarbij je elk karakter echt beter zou gunnen. Waarbij je hoopt dat het lot ze deze keer iets beter gezind is. Niets is natuurlijk minder waar. Belangrijke thema's zijn rouw, verlies, haat, steun en het feit dat niet altijd alles zwart-wit is, en dat soms ook dingen anders lijken dan ze daadwerkelijk zijn.
De reden dat de bespreking met zo verraste was eigenlijk dat iedereen dit boek 5 sterren gaf. 5! En dat gebeurt eigenlijk nooit... Ik heb zelf ook heel lang getwijfeld over hoeveel sterren ik het boek zou geven omdat ik verwachtte dat boek 5 of nog beter zou zijn, of dat ik het niet uit zou kunnen lezen, dus ik had heel veel moeite met 5 sterren geven, maar hoe goed ik ook zoek, ik kan niks vinden om iets negatiefs over te zeggen en ik ben gewoon echt verliefd geworden. Voor mij was dit ook het beste deel van de serie tot nu toe.. en daarom kan ook ik niets anders dan "Slapende honden" 5 sterren geven. De titel past overigens heel erg goed bij het verhaal, je komt er vanzelf achter waarom :P
~ Live Your Life Reading
1
Reageer op deze recensie