Lezersrecensie
"Waar het verleden je heeft gebracht, staat vast. Hoe je verder reist, bepaal je zelf. " - Kirsten Hubbard
Vanavond bespreken we met de samenlezenwe-club het tweede deel van de Gina Harte serie, maar deel 1 lag bij mij nog ongelezen klaar op de enorme TBR stapel, dus ik besloot om heel snel deel 1 en 2 in te halen de afgelopen 4 dagen. Inmiddels zijn ze beide uit, maar ben ik, chaotisch als ik ben, vergeten om een recensie van deel 1 te schrijven en online te gooien. Gelukkig heb ik daar nu even de tijd voor, want morgen probeer ik de recensie van deel 2 ook al te plaatsen, dus hup, werk aan de winkel.
Ik was de boeken van Carla Kovach al een tijd op het spoor, voornamelijk omdat ze worden aangeraden aan de liefhebbers van Karin Slaughter, maar ook omdat ik om me heen goede verhalen hoorde. Ik lees vaak thrillers van auteurs die zelf veel verstand hebben van recht, de politie of andere criminaliteit-gerelateerde dingen en dus vanuit hun kennis en ervaringen een boek schrijven. Bij Kovach is dat net wat anders. Zij heeft het verhaal geschreven vanuit de slachtoffers en de dierbaren en heeft daarbij hulp gekregen van onder andere detectives of rechercheurs. Dat maakt dat het verhaal vaak net wat anders is opgebouwd en het trok daarom ook mijn aandacht. Deel 1, 'Stil maar', is opgedragen aan slachtoffers van huiselijk geweld, dus je verwacht dit ook veel terug te vinden in het boek. Ik was ontzettend benieuwd!
Carla Kovach heeft om te beginnen een hele prettige schrijfstijl. Je leest zo door het boek heen en het kost geen moeite om je in te leven in de karakters. Kovach koos ervoor om vanuit meerdere perspectieven te schrijven, vanuit het slachtoffer, vanuit familie, maar ook vanuit de politie. Dit zorgt voor voldoende afwisseling in het verhaal en Kovach weet de perspectieven ook op de juiste momenten in te zetten. Precies op het moment dat je eigenlijk wil weten hoe het met het slachtoffer gaat, spring je ook over naar het slachtoffer. Erg goed gedaan! Ik geef heel eerlijk doe dat het verhaal nogal langzaam is en dat het dan in sneltreinvaart ineens op gang komt. Sommige mensen vinden dit heel hinderlijk. Tussendoor gebeuren er echter wel genoeg dingen die je geïnteresseerd houden in het verhaal en je emotioneel meesleuren het verhaal in. Daarnaast is het geloofwaardig. In de meeste moeilijke politie-onderzoeken stuit je vaak heel erg op stukjes bewijs die nergens heen leiden en zijn het de kleine dingetjes die ineens alles kunnen oplossen. De puzzelstukjes moeten samenvallen en tot die tijd is het vaak gissen en afwachten, en vooral hopen. Dit heeft Kovach dus juist erg goed omschreven in haar verhaal, maar je moet ervan houden.
Kovach heeft leuke karakters neergezet. Gina is 1 van de detectives in het verhaal (Duhh, de serie draait om haar) en meteen aan het begin krijgt zij een eigen lijntje in het verhaal waarvan je weet dat het door zal werken in de rest van de serie. Je hebt meteen een soort band met haar, zonder exact te weten wat er gebeurd is, maar je leeft met haar mee en Kovach maakt genoeg openingen om veel meer de diepte in te gaan met dit karakter. Ook de karakters om haar heen, Briggs, Jacob eb O'Connor, die op het bureau werken, hebben allemaal een eigen persoonlijkheid en de mensen op het politiebureau zijn eigenlijk een grote familie met een hele eigen dynamiek. Erg leuk om te lezen! Het gaat niet om 2 mensen, zoals vaak het geval is, maar het hele team is betrokken en heeft een eigen rode draad.
Qua verhaal heeft Kovach een kei neergezet. Een ontvoering, een gevonden baby met het DNA van de ontvoerde vrouw, familie die hierdoor overhoop gehaald wordt, er gebeurt van alles. En ondertussen is het zoeken naar wie de dader is. Puzzelen, puzzelen en nog meer puzzelen. Er komen meerdere verdachten naar voren, meerdere mensen die een beetje een vreemd karakter hebben, en tot aan het einde weet je niet wie de dader is. Super fijn, want ik ben inmiddels bijna gewend om het al te weten voor de helft van het boek voorbij is. Ik vond het boek mooi, maar ook heftig. Er wordt huiselijk geweld besproken, er wordt geweld gebruikt, er zijn emotionele rollercoasters die ontzettend realistisch zijn neergezet. Ik heb van begin tot einde genoten.
Mijn enige sidenote is wel dat ik toch benieuwd was naar de dader, na het lezen van het boek. Je weet wat kleine dingen over hem, je weet wat hij heeft gedaan. Wat je niet weet, is hoe hij is geworden wie hij nu is. Vaak zit daar ook een hele achtergrond achter en die werd nu wat achterwege gelaten. Dit vond ik persoonlijk wel jammer, omdat de psychologie achter de daders vaak ook interessant kan zijn. Het heeft me alleen niet gehinderd tijdens het lezen. Ik hoop wel dat dat in de volgende delen wat meer aan bod zal komen.
Ik vond 'Stil maar' een fantastisch, emotioneel en spannend boek en geef het 4,75 sterren!
~ Live Your Life Reading
Ik was de boeken van Carla Kovach al een tijd op het spoor, voornamelijk omdat ze worden aangeraden aan de liefhebbers van Karin Slaughter, maar ook omdat ik om me heen goede verhalen hoorde. Ik lees vaak thrillers van auteurs die zelf veel verstand hebben van recht, de politie of andere criminaliteit-gerelateerde dingen en dus vanuit hun kennis en ervaringen een boek schrijven. Bij Kovach is dat net wat anders. Zij heeft het verhaal geschreven vanuit de slachtoffers en de dierbaren en heeft daarbij hulp gekregen van onder andere detectives of rechercheurs. Dat maakt dat het verhaal vaak net wat anders is opgebouwd en het trok daarom ook mijn aandacht. Deel 1, 'Stil maar', is opgedragen aan slachtoffers van huiselijk geweld, dus je verwacht dit ook veel terug te vinden in het boek. Ik was ontzettend benieuwd!
Carla Kovach heeft om te beginnen een hele prettige schrijfstijl. Je leest zo door het boek heen en het kost geen moeite om je in te leven in de karakters. Kovach koos ervoor om vanuit meerdere perspectieven te schrijven, vanuit het slachtoffer, vanuit familie, maar ook vanuit de politie. Dit zorgt voor voldoende afwisseling in het verhaal en Kovach weet de perspectieven ook op de juiste momenten in te zetten. Precies op het moment dat je eigenlijk wil weten hoe het met het slachtoffer gaat, spring je ook over naar het slachtoffer. Erg goed gedaan! Ik geef heel eerlijk doe dat het verhaal nogal langzaam is en dat het dan in sneltreinvaart ineens op gang komt. Sommige mensen vinden dit heel hinderlijk. Tussendoor gebeuren er echter wel genoeg dingen die je geïnteresseerd houden in het verhaal en je emotioneel meesleuren het verhaal in. Daarnaast is het geloofwaardig. In de meeste moeilijke politie-onderzoeken stuit je vaak heel erg op stukjes bewijs die nergens heen leiden en zijn het de kleine dingetjes die ineens alles kunnen oplossen. De puzzelstukjes moeten samenvallen en tot die tijd is het vaak gissen en afwachten, en vooral hopen. Dit heeft Kovach dus juist erg goed omschreven in haar verhaal, maar je moet ervan houden.
Kovach heeft leuke karakters neergezet. Gina is 1 van de detectives in het verhaal (Duhh, de serie draait om haar) en meteen aan het begin krijgt zij een eigen lijntje in het verhaal waarvan je weet dat het door zal werken in de rest van de serie. Je hebt meteen een soort band met haar, zonder exact te weten wat er gebeurd is, maar je leeft met haar mee en Kovach maakt genoeg openingen om veel meer de diepte in te gaan met dit karakter. Ook de karakters om haar heen, Briggs, Jacob eb O'Connor, die op het bureau werken, hebben allemaal een eigen persoonlijkheid en de mensen op het politiebureau zijn eigenlijk een grote familie met een hele eigen dynamiek. Erg leuk om te lezen! Het gaat niet om 2 mensen, zoals vaak het geval is, maar het hele team is betrokken en heeft een eigen rode draad.
Qua verhaal heeft Kovach een kei neergezet. Een ontvoering, een gevonden baby met het DNA van de ontvoerde vrouw, familie die hierdoor overhoop gehaald wordt, er gebeurt van alles. En ondertussen is het zoeken naar wie de dader is. Puzzelen, puzzelen en nog meer puzzelen. Er komen meerdere verdachten naar voren, meerdere mensen die een beetje een vreemd karakter hebben, en tot aan het einde weet je niet wie de dader is. Super fijn, want ik ben inmiddels bijna gewend om het al te weten voor de helft van het boek voorbij is. Ik vond het boek mooi, maar ook heftig. Er wordt huiselijk geweld besproken, er wordt geweld gebruikt, er zijn emotionele rollercoasters die ontzettend realistisch zijn neergezet. Ik heb van begin tot einde genoten.
Mijn enige sidenote is wel dat ik toch benieuwd was naar de dader, na het lezen van het boek. Je weet wat kleine dingen over hem, je weet wat hij heeft gedaan. Wat je niet weet, is hoe hij is geworden wie hij nu is. Vaak zit daar ook een hele achtergrond achter en die werd nu wat achterwege gelaten. Dit vond ik persoonlijk wel jammer, omdat de psychologie achter de daders vaak ook interessant kan zijn. Het heeft me alleen niet gehinderd tijdens het lezen. Ik hoop wel dat dat in de volgende delen wat meer aan bod zal komen.
Ik vond 'Stil maar' een fantastisch, emotioneel en spannend boek en geef het 4,75 sterren!
~ Live Your Life Reading
1
Reageer op deze recensie
