Langdradig en depressief

Een boek wat bijna iedereen gelezen heeft of wilt lezen. Ik had me hier zo op verheugd dat het boek mij best wel is tegen gevallen, zeker de eerste 200 a 300 pagina's. Ik heb toch door gelezen omdat ook in de andere boeken toch heel wat plottwisten in zaten waardoor je toch in het verhaal gezogen werd. Ook in dit boek is dat gebeurt! Ik vind het wel jammer dat het begin zo langdradig depressief is en ik toch met veel vragen blijf zitten op het einde van het boek. Bijvoorbeeld: hoe loopt het af met Vanessa? Hoe loopt het af met Electra en haar oma of met Miles? En met het nieuwe gekochte huis en haar nieuwe paarden? Jammer dat daat weinig op in gegaan is. Ik vind het geweldig dat er ook een boek met een gaaf verhaal is over de 'zwarte' mensen en hun verhaal. Buiten dat wel een goed leesbaar boek!

Electra heeft het allemaal voor elkaar: ze is bloedmooi, schatrijk en wereldberoemd. Maar achter dit perfecte plaatje gaat een kwetsbare jonge vrouw schuil, die de oplossing voor haar problemen zoekt in drank en drugs. Electra heeft, anders dan haar zussen, geen behoefte om te weten waar ze vandaan komt. Totdat ze een
bijzondere brief ontvangt…
Zon brengt de lezer van het bruisende, chaotische Manhattan naar de prachtige, uitgestrekte vlaktes van Kenia. Kan de zoektocht naar haar verleden Electra helpen haar problemen het hoofd te bieden?