Literatuur als kunst of Kunst als literatuur

http://looneybooks79.blog/2025/07/14/kleurenpalet-6-nachtschade/

De titel van mijn recensie verklaart eigenlijk al veel, zoniet alles wat ik wil zeggen over het nieuwe deel in de reeks 'Kleurenpalet' van Uitgeverij Oevers. Dit is ondertussen al het zesde boek in de reeks, met nog een aantal reeds gepland in de nabije toekomst.

Michael Tedja is een Nederlands kunstenaar, dichter, schrijver, docent en curator (een beetje Homo Universalis met ander woorden) met Surinaamse roots.

In 'Nachtschade' brengt hij een aantal nogal chaotisch geschreven, bijna surrealistisch, brieven (vergezeld met eigen tekeningen en schilderwerken maar ook gedichten) waarin hij de kleur nachtschade als een levend figuur naar voren brengt.

Door autobiografische elementen toe te voegen aan een hele reeks heel losse gedachten, verwijzend naar vele kunstenaar zoals Picasso, Appel en degene waar ik Tedja nog het meeste mee vergelijk Jean-Michel Basquiat (qua kunstvorm) en een verzameling waanbeelden die tot de meest bizarre, diepgaande conclusies leiden, worden we als lezer meegesleurd in een vortex, een mahlstrom van woorden en ideeën. Het is dan ook niet altijd te volgen, er zit geen lijn in en alles lijkt heel verwarrend maar voor de auteur/kunstenaar moet dit net heel rechtlijnig zijn, een verwoording van de chaos in zijn hoofd. Het is als kijken naar een David Lynch film, die op hyperspeed afspeelt.

Dit is alvast het opnieuw bezoeken waard op het juiste moment (als dat ooit bestaat zelfs). Want dit lees je niet om in één zitting zomaar te begrijpen, dit zit je uit omdat je kunst wil lezen, literatuur wilt zien verheven worden tot kunstvorm. Dit is Miró, Picasso, Max Ernst, Basquiat en een vleugje Francis Bacon... maar dan in boekvorm!