Lezersrecensie
Meer verhalen uit het café
http://looneybooks79.blog/2025/07/06/before-the-coffee-gets-cold-2-voordat-de-waarheid-uitkomt/
Het tweede boek van de Japanse sensatie, 'Voordat de Waarheid uitkomt', is opnieuw een verzameling van vier verhalen over mensen die naar het verleden willen reizen om daar de liefde of hun verdriet te verwerken.
Natuurlijk bevinden we ons opnieuw in Café Funiculi Funicola waar Kazu de koffie schenkt aan de mensen, vooral aan zij die terug willen gaan in de tijd. Nagare staat nog steeds in de keuken en is eigenaar van het café en zijn kleine dochter Miki helpt waar nodig. Zij wil heel graag Kazu's job overnemen maar daar is ze nog te jong voor.
De vaste bezoekers komen ook nog geregeld koffie drinken, vooral diegene die connecties maakten nadat ze ook naar het verleden zijn teruggekeerd. Maar het bezoekersaantal breidt uit als vier nieuwe mensen de koffie ingeschonken krijgen.
Een rechercheur wil een geschenk geven aan zijn vrouw dat hij nooit heeft kunnen geven. Een man zorgt voor de dochter van zijn beste vriend, die tweeëntwintig jaar geleden stierf en nu ze wil trouwen wil hij het advies van haar echte vader. Een man reist terug naar de tijd om de vrouw waarmee hij nooit kon trouwen terug te zien en een zoon heeft spijt van het feit dat hij, na de dood van zijn moeder, niet bij haar begrafenis kon zijn. Hij wil haar alsnog een laatste keer kunnen zien en spreken.
Maar ook nu bestaan diezelfde regels nog steeds die ook in het vorige boek besproken werden. Je kan niks veranderen in het verleden, je moet op je stoel blijven zitten, er is maar één stoel die toelaat naar het verleden te reizen maar daar zit reeds iemand op, die maar één keer per dag een toiletbezoek doet. En je moet terug keren voordat je koffie koud wordt. Hou je je niet aan deze regels, dan zijn er gevolgen.
Hoewel de verhalen in deze boeken allemaal heel gelijklopend zijn en dat deze reeks niet zoveel zal variëren in stijl en in inhoud, zijn het de menselijke verhalen en emoties over liefde en verdriet die het boeiend houden. De verhalen zelf lezen ook heel snel en vlot. In dit boek leer je ook meer over de hoofdpersonages en over het verleden van het café en die bepaalde stoel die tijdreizen toelaat. Maar ook ontdekken we een nieuwe regel, deze keer niet voor zij die op de stoel willen zitten, maar voor degenen die de koffie willen en mogen inschenken! Daardoor weet auteur Toshikazu Kawaguchi ons als lezers toch nog nieuwe informatie in te lepelen en wordt het geen herhaling van het voorgaande boek. Benieuwd wie er nog meer in het café zullen verschijnen!
Het tweede boek van de Japanse sensatie, 'Voordat de Waarheid uitkomt', is opnieuw een verzameling van vier verhalen over mensen die naar het verleden willen reizen om daar de liefde of hun verdriet te verwerken.
Natuurlijk bevinden we ons opnieuw in Café Funiculi Funicola waar Kazu de koffie schenkt aan de mensen, vooral aan zij die terug willen gaan in de tijd. Nagare staat nog steeds in de keuken en is eigenaar van het café en zijn kleine dochter Miki helpt waar nodig. Zij wil heel graag Kazu's job overnemen maar daar is ze nog te jong voor.
De vaste bezoekers komen ook nog geregeld koffie drinken, vooral diegene die connecties maakten nadat ze ook naar het verleden zijn teruggekeerd. Maar het bezoekersaantal breidt uit als vier nieuwe mensen de koffie ingeschonken krijgen.
Een rechercheur wil een geschenk geven aan zijn vrouw dat hij nooit heeft kunnen geven. Een man zorgt voor de dochter van zijn beste vriend, die tweeëntwintig jaar geleden stierf en nu ze wil trouwen wil hij het advies van haar echte vader. Een man reist terug naar de tijd om de vrouw waarmee hij nooit kon trouwen terug te zien en een zoon heeft spijt van het feit dat hij, na de dood van zijn moeder, niet bij haar begrafenis kon zijn. Hij wil haar alsnog een laatste keer kunnen zien en spreken.
Maar ook nu bestaan diezelfde regels nog steeds die ook in het vorige boek besproken werden. Je kan niks veranderen in het verleden, je moet op je stoel blijven zitten, er is maar één stoel die toelaat naar het verleden te reizen maar daar zit reeds iemand op, die maar één keer per dag een toiletbezoek doet. En je moet terug keren voordat je koffie koud wordt. Hou je je niet aan deze regels, dan zijn er gevolgen.
Hoewel de verhalen in deze boeken allemaal heel gelijklopend zijn en dat deze reeks niet zoveel zal variëren in stijl en in inhoud, zijn het de menselijke verhalen en emoties over liefde en verdriet die het boeiend houden. De verhalen zelf lezen ook heel snel en vlot. In dit boek leer je ook meer over de hoofdpersonages en over het verleden van het café en die bepaalde stoel die tijdreizen toelaat. Maar ook ontdekken we een nieuwe regel, deze keer niet voor zij die op de stoel willen zitten, maar voor degenen die de koffie willen en mogen inschenken! Daardoor weet auteur Toshikazu Kawaguchi ons als lezers toch nog nieuwe informatie in te lepelen en wordt het geen herhaling van het voorgaande boek. Benieuwd wie er nog meer in het café zullen verschijnen!
1
Reageer op deze recensie