Holly Gibney is terug

http://looneybooks79.blog/2025/06/19/holly-gibney-4-vrees-niet/

De obsessief compulsieve Holly Gibney is terug van weggeweest. Na haar avontuur met het bejaarde kannibalenkoppel, waarbij ze zelf bijna het leven verloor, zet ze haar job als privédetective bij Finders Keepers (de zaak die ze erfde van Bill Hodges na zijn dood) verder. intussen zijn Holly en rechercheur van Buckeye City, Izzy Janes, vriendinnen geworden. Samen gaan ze geregeld iets eten. Izzy heeft op dat moment grote zorgen want in haar stad is er een seriemoordenaar los, die mensen vermoord en dan een enveloppe laat liggen met de naam van een jurylid op. Deze juryleden veroordeelden een onschuldige tot de cel en net voor ontdekt werd dat hij onschuldig bleek te zijn werd hij vermoord. Iemand lijkt zich te wreken hierop.

Maar het is Holly's zaak niet dus zij richt zich op ander werk (terwijl ze deze zaak niet los kan laten). Op een dag krijgt ze dan ook telefoon van Corrie Anderson, die werkt voor de feministe Kate McKay, die het land rondtrekt met een show waarin ze pleit voor de vrijheid van de vrouwen en het beslissingsrecht bij abortus. Dit zorgt natuurlijk voor de nodige tegenstand, vooral uit fanatiek religieuze hoek. En daarom wensen ze Holly in te huren als haar persoonlijke bodyguard. Nadat ze eerder enkele pogingen tot aanslag overleefden (de eerste was gericht op Kate maar werd op Corrie uitgevoerd en bij de tweede was Corrie gelijk snel genoeg om in te kunnen grijpen) en enkele mannelijke bodyguards hadden koos Kate voor een vrouw.

De intussen toch al grijzende en wat oudere Holly wordt zwaar onderschat door Kate als ze haar de eerste maal ziet. Maar Holly heeft al enkele zaken achter de rug die haar sterker maakten, sommige ervan zou niemand geloven mocht ze deze luidop vertellen. Dus wie ook uit is op Kate McKay zou beter op zijn of haar tellen passen.

Buckeye City wacht niet enkel op de komst van Kate McKay, maar ook de gospelzangeres Sista Bessie komt de avond erna optreden, na jaren van stilte. Sista Bessie is helemaal in de ban van een gedicht dat Barbara Robinson en wil dat gedicht bezingen, samen met Barbara in het gospelkoor. De zus van Jerome worstelt echter nog met haar ontmoeting met het onverklaarbare en twijfelt. Maar Sista Bessie kan haar overtuigen om toch deel te nemen. Intussen helpt Jerome Izzy Jones en Holly met de twee zaken waar beide dames aan werken!

Terwijl Holly meereist met Kate en Corrie, richting Buckeye City, gaan de moorden daar verder door Trig, de jurymoordenaar. Door zijn ogen zien we de gruwelijkheden die hij begaat. En samen met Kate en haar gezelschap reist Chris ook mee die een plan smeedt om Kate uit te schakelen. Twee slechteriken voor de prijs van één in 'Vrees niet'! Hoe redt Holly zich hieruit?

Nadat we Holly Gibney zagen strijden tegen enkele bovennatuurlijke en quasi onverklaarbare krachten (De Buitenstaander, het kannibalistisch echtpaar en natuurlijk Brady Hartsfield) krijgt ze in dit verhaal twee tegenstanders, maar deze keer zijn het 'gewone' mensen die hun vreselijke daden uitvoeren. Deze keer dus geen bovennatuurlijke monsters, maar mensen van vlees en bloed! Het boek werd een throwback naar het eerste Mr. Mercedes boek. Toen ik dat las was ik ook niet helemaal overtuigd, vond ik het traag en met momenten wat te langdradig. En ook dat gevoel had ik dus bij 'Vrees niet', jammer genoeg. Mensen die me kennen weten dat ik een grote King-fan ben maar ik mis de laatste jaren vaak zijn echte horrorverhalen. (laten we zeggen dat ik meer een classic King fan ben dan misschien)

Hoewel het boek heel goed op gang komt met het verhaal rond Trig, die aan de politie belooft dertien onschuldigen en (minstens?) één schuldige te vermoorden, wordt het echt slordig als het verhaal rond Kay McKay erbij komt en tussendoor ook het Sista Bessie die wil optreden en Barbara uitnodigt mee te zingen. Veel van de inhoud van het boek voelt overbodig. Eens je het uitgelezen hebt weet je dat het allemaal wel verband houdt met elkaar, het einde is dan ook opnieuw heel spannend, maar de weg ernaartoe is vaak traag, saai zelfs en niet helemaal op het niveau dat ik ken van Stephen King. Sommige beweren dat hij misschien eens met pensioen zou mogen gaan, daar ben ik niet akkoord mee. Hij heeft de laatste jaren nog pareltjes uitgebracht (waaronder net De Buitenstaander en Holly), maar ik mis zijn oude boeken en hoop dat ie ooit nog eens teruggrijpt naar verhalen van weleer. (een vervolg op Salem's Lot of misschien een nieuwe Pet Sematary?)

Zijn volgende boek wordt alvast een sequel op De Talisman en Zwart Huis, die hij destijds samen schreef met Peter Straub. Na de dood van Straub besloot King het verhaal dat de beide mannen nog hadden besproken (er waren al langer plannen voor een derde boek) toch neer te pennen. Dus daar ben ik wel benieuwd naar! (Het zou wel eens kunnen betekenen dat we ook opnieuw in de wereld van De Donkere Toren en Roland Deschain terecht zouden kunnen komen!)

Het boek zit natuurlijk opnieuw vol met politieke debatten, die verwerkt zitten tussen de lijnen in maar ook rechtstreekser in de vorm van de feministe Kate McKay. Ook Holly's gebruik van maskers in het begin lijkt me een vorm van commentaar op de tegenstanders en non-believers tijdens de covid-pandemie. De abortuskwestie wordt veelvuldig in het boek besproken en hoe ver de tegenstanders willen gaan om dit tegen te houden is een groot deel van het verhaal. En dan is er het verhaal rond Trig die het vraagstuk rond de werking van justitie (of het gebrek eraan!) in de VS aankaart. (een probleem dat niet enkel in de VS bestaat trouwens!). Het lijkt wel Kings meest politieke verhaal te zijn, een antwoord op de toestanden die de laatste jaren (vooral sinds zijn aartsvijand Trump aan de macht kwam) in zijn land voorkomen. Maar deze keer vrees ik dat daardoor de kwaliteit van het verhaal eronder te lijden heeft. Het wordt dus uitkijken naar het volgende De Talisman boek.