Lezersrecensie
Een boek wat gelezen moet worden
de waarschijnlijkheid van alles.
“Ik denk dat je bestaat uit alle mensen en dingen die je lief zijn.” blz. 122
Synopsis:
De elfjarige Kemi Carter is gek op statistiek en feitjes: daarmee kan ze de wereld beter begrijpen. Die wereld komt op zijn kop te staan wanneer ze een asteroïde in de hemel ziet zweven. AMPLUS-68 heeft een kans van 84,7% om binnen vier dagen neer te storten op aarde. Kemi's familie vindt steun bij elkaar en telt samen af naar het einde, terwijl andere mensen gewoon naar school gaan en bij hun favoriete restaurant eten alsof er niets aan de hand is. Hebben zij dan niet door dat de wereld vergaat?
Kemi besluit een tijdcapsule te maken, zodat de dierbare dingen van haar familie bewaard blijven. De voorwerpen vertellen hoe creatief haar moeder is, hoe nieuwsgierig haar zusje kan zijn en hoe belangrijk Kemi's vader voor haar is. Maar die tijdcapsule kan niets veranderen aan de droevige waarheid achter dit alles: Kemi moet haar angsten onder ogen zien, en afscheid nemen.
Sarah Everett is het gelukt om de thema's verlies en racisme oprecht en eerlijk neer te zetten.
Ze heeft een vlotte, fijne schrijfstijl waardoor je door het boek vliegt.
En dan is er opeens een wending die je niet voorziet, die je van je stuk brengt. Die je een brok in je keel bezorgd.
Het einde laat ook ware vriendschap zien. En ja ook op elfjarige leeftijd kan deze al puur en oprecht zijn.
Het is een boek wat aanzet tot nadenken. Wat allerlei gevoelens bij je losmaakt. Waar je nog dagen later aan terug denkt.
Maar dat het zeker verdiend om gelezen te worden door zowel jong als oud!
“De waarschijnlijkheid dat je dit boek helemaal uit zult lezen is 0,5 of 50%". Blz. 8
Ik zeg gooi die statistiek overboord en lees dit boek. Laat het je verrijken en nieuwe visies ontwikkelen.
“Ik denk dat je bestaat uit alle mensen en dingen die je lief zijn.” blz. 122
Synopsis:
De elfjarige Kemi Carter is gek op statistiek en feitjes: daarmee kan ze de wereld beter begrijpen. Die wereld komt op zijn kop te staan wanneer ze een asteroïde in de hemel ziet zweven. AMPLUS-68 heeft een kans van 84,7% om binnen vier dagen neer te storten op aarde. Kemi's familie vindt steun bij elkaar en telt samen af naar het einde, terwijl andere mensen gewoon naar school gaan en bij hun favoriete restaurant eten alsof er niets aan de hand is. Hebben zij dan niet door dat de wereld vergaat?
Kemi besluit een tijdcapsule te maken, zodat de dierbare dingen van haar familie bewaard blijven. De voorwerpen vertellen hoe creatief haar moeder is, hoe nieuwsgierig haar zusje kan zijn en hoe belangrijk Kemi's vader voor haar is. Maar die tijdcapsule kan niets veranderen aan de droevige waarheid achter dit alles: Kemi moet haar angsten onder ogen zien, en afscheid nemen.
Sarah Everett is het gelukt om de thema's verlies en racisme oprecht en eerlijk neer te zetten.
Ze heeft een vlotte, fijne schrijfstijl waardoor je door het boek vliegt.
En dan is er opeens een wending die je niet voorziet, die je van je stuk brengt. Die je een brok in je keel bezorgd.
Het einde laat ook ware vriendschap zien. En ja ook op elfjarige leeftijd kan deze al puur en oprecht zijn.
Het is een boek wat aanzet tot nadenken. Wat allerlei gevoelens bij je losmaakt. Waar je nog dagen later aan terug denkt.
Maar dat het zeker verdiend om gelezen te worden door zowel jong als oud!
“De waarschijnlijkheid dat je dit boek helemaal uit zult lezen is 0,5 of 50%". Blz. 8
Ik zeg gooi die statistiek overboord en lees dit boek. Laat het je verrijken en nieuwe visies ontwikkelen.
1
Reageer op deze recensie
