De magie is uitgewerkt

Nu al? Na het tweede boek dat ik van deze schrijfster lees (ik las eerst 'Het Kleinste Gemene Veelvoud" en bekroonde het met 4 sterren), is wat mij betreft de magie al uitgewerkt. Er staan leuke stukken in, maar als ik op de achterflap lees "In glashelder proza hoeveel een vrouw moet opgeven om echt ontvankelijk te zijn", lijkt het wel of ik een ander boek gelezen heb. Ik vond het hele opzet verwarrend, het switchen van de ik- en de zij-vorm in een en dezelfde korte hoofdstukjes, het switchen van haar verblij thuis en in Zwitserland, de gedachtensprongen en de schijnbare achteloze "dagboek"-noteringen. Ook breit ze de zinnen aan mekaar met enkele regels wit tussen de aanhef van de zin en het vervolg, een beproefd recept uit het eerste boek van de Helsinki trilogie. Maar waar me dat eerder charmeerde, is het nu een bron van ergernis. Neen, ik heb me niet echt geamuseerd met dit boek en stel me de vraag of ik het laatste deel 'Afscheid' nog wel wil lezen.