Een fantastische maar onafgeronde puzzel

Samen met jeugdvriend en tegenpool Philip vertrekt de ‘stressverslaafde’ neuroot Stijn naar Oregon om te werken aan zijn debuutroman over de verdwijning van D.B. Cooper. Stijn heeft moeite met het verwerken van zijn breuk met Kirsten en is op slakkentempo bezig met het schrijven van zijn Roman terwijl workaholic en succesvol schrijver Philip, net vader geworden en gelukkig met vriendin Liesbeth. De tegenstellingen die over de afgelopen maanden groter werden hebben ervoor gezorgd dat de vriendschap leek te verwateren, maar de reis naar Oregon moet deze nieuw leven in kunnen blazen.
Eenmaal in Oregon blijkt echter dat Stijn meer moeite lijkt te hebben met het leven in Philip’s schaduw dan verwacht. Ook lijkt Philip iets voor Stijn te verbergen; dit heeft niet alleen invloed op het schrijfproces van Stijn, maar ook op het herstel van de vriendschap tussen de reisgenoten.
Met de mysterieuze verdwijning van Cooper, een onheilspellende locatie, onvoorbereide tripjes de wildernis in, het geheimzinnige project van Philip en de flashbacks naar de breuk met Kirsten weet Stam verschillende spanningsbogen te creëren in het verhaal. Het leest hierdoor snel weg omdat je als lezer op zoek blijft naar antwoorden. Echter laat het einde naar mijn mening te veel over aan de interpretatie van de lezer. Voor mijn gevoel is er geen enkel antwoord gegeven op de centrale vragen die bij de lezer opkomen en blijft ook de betrouwbaarheid van Philip als verteller in het midden.
Nadat ik het boek had uitgelezen had ik het gevoel dat ik een aantal hoofdstukken gemist had. Echter had ik na drie keer herlezen nog steeds niet het gevoel dat ik het einde begreep. De voldoening die ik als lezer uit een psychologische roman verwacht te halen ontbreekt en het verhaal blijft voor mij een onopgeloste puzzel waar ik met veel liefde tijd aan heb besteed, maar waar ik gezien de onoplosbaarheid van de puzzel toch vooral frustratie aan over zal houden.
Oregon leest makkelijk weg en is absoluut geen slecht verhaal. De mysterieuze puzzelstukjes vliegen je om de oren en zorgen ervoor dat je tijdens het lezen wordt opgeslokt in het verhaal. Toch overheerst aan het einde vooral de teleurstelling dat de puzzelstukjes niet in elkaar lijken te passen en blijven er naar mijn idee te veel vragen over.