Iskari: De Laatste Namsara

Asha lokt draken en neemt dan hun leven. Al zolang ze zich kan herinneren wordt ze Iskari genoemd, de drakendoder. Ze heeft een aanval van de eerste draak overleefd, terwijl nog nooit iemand hem heeft gezien en het heeft kunnen navertellen. Als dochter van de drakenkoning wordt ze binnenkort uitgehuwelijkt aan de commandant, iets waar ze helemaal niet naar uit kijkt. Door omstandigheden biedt haar vader haar een kans. Dood de eerste draak: Kozu, die verantwoordelijk is voor het grote litteken op haar lichaam, en ze is vrij. Asha grijpt die kans met beide handen aan, maar niets loopt zoals het zou moeten. Is Asha wel wie ze denkt dat ze is?

De schrijfstijl is vanaf het eerste hoofdstuk al erg prettig. Het verhaal is goed te volgen, ondanks de aparte benamingen als ‘skrals’ en ‘draksors’. Er werd al snel duidelijk wie het suprieure volk was en wie de slaven. De vooroordelen zijn redelijk begrijpelijk, zeker als je zo bent opgevoed en gewoon niet beter weet. Als Asha een van de ‘minderen’ beter leert kennen, zitten die vooroordelen behoorlijk in de weg en het duurt ook een tijd voordat ze met andere ogen naar de skrals kan kijken, ook al zou ze het niet mogen.

De ontwikkelingen in het verhaal zijn verrassend. Het was zeker niet voorspelbaar. Er gebeuren wat onverklaarbare dingen met Asha of in haar omgevingen gebeuren. Een van de eerste ontmoetingen met een draak is veruit bijzonder en mooi geschreven waardoor je als lezer al begint te twijfelen aan de aan Asha vertelde waarheden.
In het verhaal worden ook verhalen verteld. Draken blijken het fantastisch te vinden om naar de verboden verhalen te luisteren. Maar Asha is niet bang voor datgene dat verboden is. En het is de enige manier om Kozu te pakken te krijgen. Maar voordat het zo ver is moet ze een aantal proeven ondergaan. De magie breidt zich uit en dat wat Asha geleerd is wordt in twijfel getrokken. Houdt ze de vooroordelen en onderdrukking in stand, of keert ze zich tegen haar geloof en haar vader.

Het verhaal leest af en toe als een soort serie of film. Er worden nooit te veel details gegeven, gewoon precies genoeg om je als lezer een beeld te kunnen vormen van de wereld en de gebeurtenissen. De spanning lopen hoger op wanneer Asha’s tijd om Kozu’s hoofd bij haar vader af te leveren krimpt. Ze probeert en probeert, soms te hard of denkt ze op de moeilijke manier. De manier waarop de draken in het verhaal zijn verworven is erg bijzonder. Ze hebben een grote rol, maar lijken toch niet steeds in het middelpunt van het verhaal te staan. Asha’s beproeving ontwikkelen zich daar steeds verder omheen.
Ook vriendschap, vertrouwen en liefde worden niet vergeten. Deze onderwerpen hebben veruit niet de overhand, maar worden op subtiele wijze verworven in het verhaal waardoor het wat diepere lagen ontwikkelt.

Het eerste deel van deze serie is een goed neergezet fantasy verhaal met een sterk, maar ook beïnvloedbaar vrouwelijk hoofdpersonage. Het vervolg vertelt het verhaal van Roa. Een mysterieus en ongedetailleerd personage. Hoe zal het verder gaan?