Lezersrecensie
Rauw en puur
“Het gaat om zijn [Joshua’s] leven allemaal niet helemaal vanzelf.” Relativerend: “Maar ja, bij wie wel?!”
Voor het Dagblad van het Noorden van afgelopen zaterdag werd Erna Sassen geïnterviewd over haar nieuwste boek Neem een kip - het vervolg op Zonder titel en Neem nooit een beste vriend. Die boeken ontvingen al veel lof en prijzen, en niet voor niks: zo rauw, puur en open voor en over jongeren schrijven kunnen er niet veel.
Joshua zit in dit boek weer helemaal met zichzelf in de knoop. Hij is intens verliefd op zijn vriendin Lindsey, maar twijfelt toch aan alles. Want ze heeft niet altijd zin in seks; hij wel en hij weet niet of dat normaal is.
Gelukkig heeft hij zijn twee beste vrienden Dylan en Sergio bij wie hij zijn hart uit kan storten. De jongens zijn stoer, maar praten ook over alles met elkaar: zoals echte vrienden dat doen. De schrijfstijl van Sassen, die kort, direct en bijna poëtisch is draagt bij aan een leeservaring die raakt en dichtbij voelt, alsof je erbij bent.
Het meest opvallende aan dit verhaal is toch wel hoe Joshua kijkt naar de ingewikkelde wereld waarin we leven. Dit boek speelt grotendeels in de corona-tijd, waarin de oorlog in Oekraïne begint en de stikstofcrisis oplaait. Joshua heeft een duidelijke mening over zaken, over egoïstische politiek leiders, de bevoorrechte positie van witte hetero-mannen, eet uit principe geen vlees, wil zijn ecologische voetprint zo klein mogelijk houden. Namen uit de politiek worden niet geschuwd, er wordt regelmatig naar hen uitgehaald en grove woorden ontbreken ook niet. Ik vind het heerlijk!
En dan de ongelofelijk belangrijke rol van illustrator Martijn van der Linden in dit boek. Net als in de vorige boeken zijn de illustraties die het verhaal verlevendigen overvloedig. Joshua wordt ook wel Rembrandt genoemd omdat hij heel erg mooi kan tekenen. De tekeningen vertellen hun eigen verhaal, en samen vormen ze een perfect ensemble.
Helaas komt het verhaal van Joshua en zijn vrienden tot een einde met dit laatste deel. Sassen gaf in het interview aan het goed af te kunnen sluiten én ze is alweer met iets nieuw bezig! Ik verheug me erop.
Voor jongeren vanaf 14 jaar en alles daarboven!
Voor het Dagblad van het Noorden van afgelopen zaterdag werd Erna Sassen geïnterviewd over haar nieuwste boek Neem een kip - het vervolg op Zonder titel en Neem nooit een beste vriend. Die boeken ontvingen al veel lof en prijzen, en niet voor niks: zo rauw, puur en open voor en over jongeren schrijven kunnen er niet veel.
Joshua zit in dit boek weer helemaal met zichzelf in de knoop. Hij is intens verliefd op zijn vriendin Lindsey, maar twijfelt toch aan alles. Want ze heeft niet altijd zin in seks; hij wel en hij weet niet of dat normaal is.
Gelukkig heeft hij zijn twee beste vrienden Dylan en Sergio bij wie hij zijn hart uit kan storten. De jongens zijn stoer, maar praten ook over alles met elkaar: zoals echte vrienden dat doen. De schrijfstijl van Sassen, die kort, direct en bijna poëtisch is draagt bij aan een leeservaring die raakt en dichtbij voelt, alsof je erbij bent.
Het meest opvallende aan dit verhaal is toch wel hoe Joshua kijkt naar de ingewikkelde wereld waarin we leven. Dit boek speelt grotendeels in de corona-tijd, waarin de oorlog in Oekraïne begint en de stikstofcrisis oplaait. Joshua heeft een duidelijke mening over zaken, over egoïstische politiek leiders, de bevoorrechte positie van witte hetero-mannen, eet uit principe geen vlees, wil zijn ecologische voetprint zo klein mogelijk houden. Namen uit de politiek worden niet geschuwd, er wordt regelmatig naar hen uitgehaald en grove woorden ontbreken ook niet. Ik vind het heerlijk!
En dan de ongelofelijk belangrijke rol van illustrator Martijn van der Linden in dit boek. Net als in de vorige boeken zijn de illustraties die het verhaal verlevendigen overvloedig. Joshua wordt ook wel Rembrandt genoemd omdat hij heel erg mooi kan tekenen. De tekeningen vertellen hun eigen verhaal, en samen vormen ze een perfect ensemble.
Helaas komt het verhaal van Joshua en zijn vrienden tot een einde met dit laatste deel. Sassen gaf in het interview aan het goed af te kunnen sluiten én ze is alweer met iets nieuw bezig! Ik verheug me erop.
Voor jongeren vanaf 14 jaar en alles daarboven!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Maaike de Vries
Gesponsord
Een Nederlander en een Française, twee talen, twee culturen. Twee werelden. Een arts en een studente kunstgeschiedenis. Louter tegenstellingen, maar één grote liefde. Groot genoeg?
Als rechercheur Emmy Clifton de verdwijning van twee tienermeisjes onderzoekt, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
