Een beetje teleurgesteld

Een auto wordt tijdens een snelheidscontrole aan de kant gezet. De bestuurster gedraagt zich vreemd en het kind dat ook in de auto zit misschien nog wel vreemder. Het meisje roept dat de bestuurster niet haar moeder is en dat haar echte moeder verdwenen is omdat ze haar 6-6-B gevonden heeft. Op het moment dat de jonge tweede luitenant Benoît de vrouw verzoekt uit de auto te stappen rijdt ze vol gas weg om even later te verongelukken. De vrouw overleeft het ongeluk niet en het meisje wordt buiten bewustzijn naar het ziekenhuis gebracht. Als er dan ook nog een lijk gevonden wordt in de buurt kan de plaatselijke politie het onderzoek niet meer aan en worden de 'echte' professionals ingevlogen.

Benoît is een originele hoofdpersoon. Een agent die niet cynisch is, de regels niet aan zijn laars lapt en geen alcoholprobleem heeft, die open is en graag wil leren. Dat is een zeldzaamheid binnen dit genre. Toch heb ik mij voornamelijk aan hem geërgerd. Naar mijn idee keek hij teveel op naar anderen en was hij echt aan het hielen likken. De man voelde meer als een net beginnend stagiair en aan zijn ontwikkeling werd ook teveel aandacht besteed.
De andere personages in het verhaal konden mij ook niet geheel overtuigen. Het waren er veel en ze werden geen van allen echt goed uitgewerkt. Over de achtergronden van de karakters en redenen van handelen werd te kort gesproken. Hierdoor ging bijna geen van de personages echt voor mij leven. De toevoeging van de ervaringen van de 8-jarige Lea in de tweede helft van het boek maakten van haar voor mij een favoriet personage. Haar leerde ik het beste kennen.

Het plot is goed en prima opgebouwd. Je komt steeds ietsje meer te weten over het raadselachtige meisje in de auto en over de mannen die vermoord en verminkt gevonden worden. De manier van informatie verzamelen voelt heel echt en geeft een leuk inkijkje in het leven van een rechercheur.

Destombes begint het verhaal krachtig. Direct zit je middenin de actie en het mysterie. De hoofdstukken zijn kort en volgen elkaar heel natuurlijk op, hierdoor leest het boek als een trein. Helaas zakte de spanning al vrij snel weg en ging het verhaal te veel over de samenwerking tussen de verschillende agenten en de leerweg van Benoît. Daarnaast heeft de titel mij ook op het verkeerde been gezet en verwachtte ik een totaal ander verhaal. Hoewel het klooster een rol speelt in het verhaal was deze minder groot dan de titel deed vermoeden. Vooral in combinatie met het woord kinderen is de titel naar mijn idee verkeerd gekozen. Ik weet nog steeds niet welke kinderen er bedoeld worden.
Het meest positieve vond ik het einde van het verhaal. Dit was onverwacht en niet keurig afgeleverd met een strik erom. Dapper als je als schrijver zo'n einde aan je verhaal durft te geven. Ik hou er wel van.

De kinderen van het klooster is voor mij een #metoo verhaal waarin vrouwen deze beweging tot in het uiterste doorvoeren, maar waarin de personages helaas niet helemaal goed uit de verf kwamen en de spanning niet hoog genoeg opliep. Wel zie ik een mogelijkheid voor het begin van een serie over de ambitieuze Benoît. Als je dit boek ziet als zijn ontwikkeling tot een zichzelf respecterende rechercheur dan heeft een volgend boek misschien iets meer te bieden.