Prima als tussendoortje

Op het gebied van detectives is A.C. Baantjer al jaren dé bestseller auteur van Nederland. Elk jaar verschijnen twee deeltjes in de serie over rechercheur De Cock en die vliegen als warme broodjes over de toonbanken van de vaderlandse boekhandels. En elk deeltje is bereid volgens een geijkt model waardoor de koper exact weet wat hij/zij in huis haalt. Het lijkt een succesformule die eindeloos gerepeteerd kan worden.

Dit deeltje is geen uitzondering. De vaste ingrediënten zijn er allemaal in terug te vinden. Zoals het bezoek aan Smalle Lowietje (de cafébaas met wie De Cock altijd een glas cognac Napoleon heft en die altijd een tip klaar heeft liggen), de aanvaring met commissaris Buitendam, de ontknoping in de vorm van een opgezette fuik, en de slotbijeenkomst te huize De Cock. Alleen namen van verdachten, plaats delict en motieven variëren per deeltje. Het eerste slachtoffer in dit boek is de plastisch chirurg Henry van Nimwegen, van privé-kliniek De Helende Meesters. Met de nodige dosis humor bij het beoefenen van hun vak, maken De Cock en zijn assistent Vledder kennis met vele verdachten. Ook worden er nog een paar lijken uit de kast getrokken. Rara? Wie heeft het gedaan?

Net als bij andere deeltjes blijkt dat de ontknoping door de lezer onmogelijk te voorzien was omdat essentiële, doorslaggevende informatie door de schrijver achtergehouden wordt. Zo is het doodeenvoudig de verrassing van de ontmaskering tot op het eind te bewaren. Kennelijk is dat ook wat mensen aanspreekt. Veel diepgang kent dit boekje overigens niet. Waarschijnlijk staat de succesformule dat ook niet toe. Stel dat Baantjer het schrijven van boeken over een heel andere boeg zou gooien, zou hij dan niet vele fans van hem vervreemden? En daarmee is de serie een creatief keurslijf geworden. Persoonlijk lijkt het mij benauwend. En toch, de formule blijkt goud waard.

Qua stijl is het ook lichtverteerbaar, als een kinderboek, waardoor deze boeken zich uitstekend lenen om jonge lezers voor het genre te interesseren. Maar wie wat meer diepgang en creatieve variatie zoekt, zal op een gegeven moment toch verder willen kijken. Uiteindelijk komen deze boeken op hetzelfde neer en als je eenmaal weet hoe ze in elkaar steken, zijn ze weinig spannend. Prima als tussendoortje, maar voor mij niet het echte werk. De Baantjer fan zal zich daar niet over bekommeren, noch over deze recensie. Die kóópt ze, want hij/zij weet wat hij/zij krijgt.