" Nog één hoofdstukje…” en dan ben je ineens drie uur verder.

Verscholen – Nora Roberts

Wanneer een traumatische gebeurtenis een agente terugbrengt naar haar geboortedorp, blijkt rust het laatste wat ze daar vindt… Vrouwen verdwijnen. Een mysterie ontvouwt zich en alles wijst naar een geheim dat nooit het daglicht mocht zien. Verscholen is een spannende mix van romantiek, intrige en lef, fijn voor een rustige leesavond.

Verscholen van Nora Roberts heeft me echt verrast qua verhaallijn. Het begint met Sloan Cooper, een agente die na een heftige overval besluit tijdelijk terug te keren naar haar geboortedorp om tot rust te komen. Je verwacht misschien een rustig herstel, maar al snel kom je in een spannend mysterie terecht dat haar verleden op een onverwachte manier raakt.

Wat ik mooi vond, is hoe je langzaam in het verhaal wordt gezogen. In het begin is het wat kalm, alsof je zelf ook even moet landen in dat kleine dorpje. Maar dan beginnen de puzzelstukjes te verschuiven. Er verdwijnen vrouwen en Sloan ontdekt dat ze iets gemeen hebben met haar: allemaal hebben ze ooit een bijna-doodervaring gehad. Dat is de verrassing in het verhaal. Een intrigerend idee. Het geeft het verhaal een bijna mystiek randje zonder dat het ongeloofwaardig wordt.

Sloan is trouwens een heerlijk personage, sterk, maar niet onmenselijk sterk. Ze heeft angsten, twijfels, en juist daardoor voelt ze echt. En de chemie met Nash, de lokale sheriff… tja, die is niet te missen. Hun band is warm en geloofwaardig, zonder te overheersen. Af en toe zijn er wel van die hoofdstukken waarbij het verhaal wat inzakt. Dan gebeurt er even niet zoveel en valt de spanning even weg, maar toch is dit een boek waarbij je denkt “nog één hoofdstukje…” en dan ben je ineens drie uur verder.
Het heeft spanning, emotie, een vleugje romantiek én een goede dosis mysterie.