Hyena's zijn het

De Val van Thomas G. gaat over uitgever Thomas Geel die in zwaar weer terecht is gekomen door het publiceren van een boek met de titel Hedendaags Fanatisme. Een controversieel boek dat racisme, antisemitisme, seksisme en antidemocratische tendensen aanmoedigt. Thomas Geel verdedigt zich door te zeggen dat onwelkome meningen juist gepubliceerd moeten worden om ze vervolgens te kunnen bestrijden. De publicatie leidt tot een mediastorm, ’de publieke executie van een man en zijn reputatie’. ’Ik werd weggezet als een van die rechtse ballen die erger zijn naarmate ze in hun jeugd linkser zijn geweest’. Geel wordt kapot gemaakt door de sociale media. Empathie voor de ontslagen Geel is ver te zoeken, zelfs zijn dochter veroordeelt hem publiekelijk en neemt afstand. We staan te snel klaar met ons oordeel, onze veroordeling, zonder ons echt te verdiepen in de materie of in een ander mens, schrijft Noordervliet. De kernvraag in deze roman is: hoe moeten we leven. ’Het persoonlijke is politiek, maar het politieke is ook persoonlijk’. Daar moeten we ons mee bezighouden in een open democratie, maar ook in ons persoonlijk leven. Dat persoonlijk leven vinden we terug in de stukken die geschreven zijn vanuit het perspectief van Isa, vrouw van Thomas, en Leonie, zijn dochter. De verhoudingen binnen het gezin zijn ingewikkeld. Liefde, betrokkenheid, maar toch afstand. Isa heeft het over haar huwelijk als ‘onze verhulde levens’. Leonie zegt over haar moeder: Mijn moeder en ik zijn olie en water: we mengen niet maar verdragen elkaar. En over haar vader zegt ze: Hij temde me als een dompteur. Thomas heeft na zijn dood een document met zijn levensgeschiedenis achtergelaten. De lezer leert hem daardoor beter kennen en leert hem vooral begrijpen. Thomas zegt op blz 213 ‘De ervaringen in mijn jeugd deden me als het ware in verschillende losse brokstukken opgroeien. Ik was geen logisch geheel, maar een rammelende zak met mogelijkheden, inzichten, pijn, onzekerheden en angsten, ik was een slordig in elkaar getimmerd huis met een lekkend dak…’. Wat voor boek heeft de lezer in handen? Een roman over maatschappelijke en politieke problemen van onze tijd. Een roman over een ingewikkeld huwelijk, een roman over generatieconflicten. Ook een roman over vrijheid van meningsuiting, over gebruik en misbruik van social media, over macht en machtsmisbruik, maar bovenal een filosofische roman. Er valt veel na te denken. Zoveel thema’s en toch een heldere structuur. De spanning wordt vakkundig opgevoerd. Je wilt maar een ding: doorlezen! Tot slot de tekst op de achterflap: ‘Ik ben aan niemand verantwoording schuldig. Niemand is aan mij verantwoording schuldig. Ik ben alleen. Dat is een grote verandering. Met de uitspraak dat de mens de warmte van een kudde nodig heeft veeg ik voorlopig mijn gat af. Hyena’s zijn het.’