Tegenvaller

Ik ben nog niet helemaal op de helft en ik heb totaal geen zin meer in dit boek, het is me enorm tegengevallen. Door alle positieve geluiden in mijn omgeving en de recensies die ik las was ik erg benieuwd maar al na 200 pagina’s begon ik te zuchten. Ik had toen het idee dat het boek wel erg langzaam op gang kwam, maar ik denk nu (bijna halverwege) dat dit gewoon het boek is zoals het is. Er gaat niks meer op gang komen. Het grootste euvel is dat er veel in wordt beschreven maar niks komt echt tot leven. Er is een advies dat luidt: show don’t tell. Dat gebeurt niet, alles wordt mij voorgeschoteld, het is een opsomming van gebeurtenissen, en toen en toen en toen. En op veel te weinig plekken word ik als lezer het boek ingezogen.

Een van de personages wordt op een gegeven moment overgoten met een bijtend zuur. Dat wordt in een of twee bladzijde afgehandeld: ze is ernstig gewond, ze wil niet meer spreken, ze ligt 2 jaar in bed. Hup op naar het volgende voorval. Zo gaat het hele boek verder.

Af en toe is er ineens een paragraaf waarbij ik voel wat er gebeurt, korte stukken die mij als lezer meenemen. Maar jammer genoeg zijn er te weinig van die pagina’s om de rest van het boek te dragen. Ik ben er nog niet helemaal uit of ik nog verder lees of niet.