Een onafwendbaar noodlot

Het meest recente boek van Pascal Mercier (Het gewicht van de woorden) viel me erg tegen, maar dit wordt helemaal goedgemaakt door zijn eerdere roman 'Lea', het levensverhaal van de Bernse Martijn die zich - na de dood van zijn vrouw - geheel verantwoordelijk voelt voor het welzijn van zijn dochter en (letterlijk) alles doet om haar te ondersteunen bij haar passie voor de viool en haar ontwikkeling tot gevierd violiste. Dat kan niet verhinderen dat zij zich hoe langer hoe meer afsluit voor anderen en uiteindelijk zichzelf te gronde richt. Op iedere bladzijde is het schuldgevoel en het noodlottige einde voelbaar. Prachtig geschreven en boeiend van begin tot eind.