Lezersrecensie
Tweede deel veel meeslepender dan het eerste boek
Lichtpunt, van de Duiste auteur Corina Bomann, is het tweede deel van Waldfriede serie. Het kan losgelezen worden van het eerste deel, maar voor de continuïteit van het verhaal is het aan te raden om te beginnen met deel 1: Gloriedagen.
Waar Corina Bomann in het eerste deel van de Waldfriede serie nog worstelde met de feiten waar ze zich aan wilde houden bij het opzetten van het ziekenhuis, waardoor het verhaal bleef kabbelen en niet echt op gang kwam, kan Bomann zich in het tweede deel wel van haar beste kant laten zien. Het ziekenhuis draait en hoewel ze nog steeds de feiten van ware gebeurtenissen verwerkt in het verhaal, geeft dit boek haar veel meer de ruimte om een meeslepende en boeiend verhaal te schrijven.
Binnen ziekenhuis Waldfriede zijn dokter Conradi en zuster Hannah nog de hoofdpersonages. Het zijn zware tijden als Conradi ziek wordt en er na het herstel een regeringswisseling is, waarbij Hitler aan de macht komt en de NSDAP als partij overheersend wordt. Joodse artsen worden ontslagen de sfeer in het land veranderd. De wijze waarop Bomann dit verwoord zegt alles en laat zien hoe het voor de Duitsers was en hoe ze werden overdonderd door te nieuwe regering.
Een tweede verhaallijn betreft zuster Lilly, een jonge ongehuwde moeder die als verpleegster aan het werk gaat in Waldfriede. Haar personage is gebaseerd op een zuster Lilly, maar het verhaal eromheen is fictie en krijgt een romantische draai, naast het drama rondom haar familie waar ze mee te maken heeft.
In de bekende stijl van Bomann, waarin ze haar personages zorgvuldig uitwerkt, net als de omgeving waar het speelt en de realistische dialogen, is Lichtpunt een bijzonder mooie historische roman en een verbetering ten opzichte van het eerste deel dat nogal braaf en enigszins saai overkwam. De stijgende lijn mag doorgezet worden naar het derde deel en dat zal zeker gebeuren, aangezien het ziekenhuis dan met de Tweede Wereldoorlog wordt geconfronteerd, met alle gevolgen van dien.
Waar Corina Bomann in het eerste deel van de Waldfriede serie nog worstelde met de feiten waar ze zich aan wilde houden bij het opzetten van het ziekenhuis, waardoor het verhaal bleef kabbelen en niet echt op gang kwam, kan Bomann zich in het tweede deel wel van haar beste kant laten zien. Het ziekenhuis draait en hoewel ze nog steeds de feiten van ware gebeurtenissen verwerkt in het verhaal, geeft dit boek haar veel meer de ruimte om een meeslepende en boeiend verhaal te schrijven.
Binnen ziekenhuis Waldfriede zijn dokter Conradi en zuster Hannah nog de hoofdpersonages. Het zijn zware tijden als Conradi ziek wordt en er na het herstel een regeringswisseling is, waarbij Hitler aan de macht komt en de NSDAP als partij overheersend wordt. Joodse artsen worden ontslagen de sfeer in het land veranderd. De wijze waarop Bomann dit verwoord zegt alles en laat zien hoe het voor de Duitsers was en hoe ze werden overdonderd door te nieuwe regering.
Een tweede verhaallijn betreft zuster Lilly, een jonge ongehuwde moeder die als verpleegster aan het werk gaat in Waldfriede. Haar personage is gebaseerd op een zuster Lilly, maar het verhaal eromheen is fictie en krijgt een romantische draai, naast het drama rondom haar familie waar ze mee te maken heeft.
In de bekende stijl van Bomann, waarin ze haar personages zorgvuldig uitwerkt, net als de omgeving waar het speelt en de realistische dialogen, is Lichtpunt een bijzonder mooie historische roman en een verbetering ten opzichte van het eerste deel dat nogal braaf en enigszins saai overkwam. De stijgende lijn mag doorgezet worden naar het derde deel en dat zal zeker gebeuren, aangezien het ziekenhuis dan met de Tweede Wereldoorlog wordt geconfronteerd, met alle gevolgen van dien.
2
2
Reageer op deze recensie