Wat zou jij doen als je een geliefde terug zou kunnen halen uit de dood

Ik mocht dit boek lezen voor een recensie namens de facebookgroep Samenlezenisleuker, dank aan Uitgeverij zilverspoor voor het recensie-exemplaar

Mening:

De boeken van Cocky van Dijk zijn werkelijk een must have voor de liefhebbers van Fantasy en YA-boeken. Ditmaal geen draken maar een hele nieuwe wereld, de wereld van de levenden en de wereld van de doden en alles wat daartussen in hangt. Het recensieboek wat ik mocht lezen is een prachtige stevige hardcover waarbij de gekozen voorkant de lezer een glimp geeft van een belangrijk element in het boek. Mooi hoe dat herkenbaar is en zich subtiel als een draad door het boek heen weeft.

Je leest het boek vanuit Ranah, Rorrick en Si’denn. Elke personage heeft zijn of haar eigen hoofdstukken, hierdoor weet je als lezer goed vanuit wie het verhaal nu wordt beleefd.
Het zijn goed uitgewerkte personages met elk een verschillend karakter waar de sterke kanten bij horen maar die ook zo hun zwakke punten hebben. Het boek valt duidelijk onder het YA-genre, wat goed te merken is aan de jongere personages die je gedurende het boek ziet ontwikkelen.
Deze ontwikkeling krijgt alle ruimte van Cocky, waardoor de personages zeker de diepte in gaan en allesbehalve oppervlakkig blijven. Om te begrijpen waarom de dingen zijn zoals ze zijn, wordt in het verhaal ook het ontstaan van Het Doodschap verteld middels een dagboek.

Waar Ranah opgroeit bij haar familie, wordt Rorrick weggehaald bij zijn familie en heeft Si’denn alleen nog vage herinneringen aan zijn familie. Zonder dat ze het van elkaar weten, laten de verhaallijnen al gauw doorschemeren dat hun paden elkaar vroeg of laat zullen gaan kruizen. Hoewel hun levens dus totaal verschillen als dag en nacht, staat Het Doodschap in ieders leven centraal en krijgen ze daar allemaal vroeg of laat mee te maken.

Het kunnen zien van geesten, zielen die overgebracht moeten worden, levens die gedwongen genomen worden, demonen en het kwaad die op de loer liggen zijn allemaal elementen die het boek een duister tintje geven. Tussen al deze duisternis is er ook ruimte voor het licht dat ontstaat uit vriendschappen, het kunnen vergeven van een ander en laat ik vooral ook de personage Manus niet vergeten, die zorgt voor een rust en steunpunt midden in deze wereld van de dood.

“Omdat ik vind dat er naast de dood ook leven moet bestaan.” (Quote uit het boek, blz. 249)

Het boek is net als een trein zonder tussenstops, je stapt in en pas bij de eindhalte is het mogelijk om eruit te stappen, wegleggen is gewoon geen optie.

Conclusie:

“Waar gaan we naartoe na de dood?” (Quote uit het boek, blz. 197) Is dat niet een vraag die we ons allemaal wel eens hebben gesteld? Het is het grote onbekende wat in dit boek de hoofdrol speelt.

Wat zou jij doen als je een geliefde terug zou kunnen halen uit de dood, maar om het evenwicht te bewaren (één van de kernwaarden van Het Doodschap om de balans te behouden) dit betekent dat een ander leven genomen zou moeten worden? Sterke personages in een fictieve wereld waarbij je bovenstaande vragen jezelf gaat stellen tijdens het lezen. Goed vormgegeven met een onverwachte twist richting het einde.

NUR code 285, welke staat voor Fictie 15+ is wel een aanrader om rekening mee te houden, naar mijn mening is dit boek niet geschikt voor de jonge lezers of voor wie gevoelig is voor nachtmerries. Juist erg geschikt voor de lezers die wel houden van spanning en duistere zaken en zeker een aanrader om te lezen in de Halloween en griezel maand Oktober. Durf jij dit boek te lezen voor het slapen gaan?

Daar ikzelf een groot fan ben van dit soort boeken kan ik niet anders dan een diepe buiging maken voor de auteur Cocky van Dijk. Met het boek Het Doodschap Boek 1: De Schaduwkrijger, laat zij zien dat ook Nederlandse auteurs een goede concurrentie zijn voor de Engelse en Amerikaanse YA en Fantasy schrijvers. Niets op aan te merken, het is een sterk, spannend en goed boek welke ik niet anders kan dan belonen met een vijf sterren recensie!