Lezersrecensie
Nature of nurture?
Nature of nurture is wat Marie zich afvraagt over Raffael, het vriendje van haar zoon Moritz.
Moritz en Raffael leren elkaar kennen als ze 4 jaar zijn. Het wordt het begin van een destructieve vriendschap. Raffael is overheersend, Moritz volgzaam. Raffael heeft geen gevoel, Moritz is overgevoelig. Raffael lijkt op zijn vader, Moritz op zijn moeder. En die moeder wil haar kind beschermen, maar kan ook geen weerstand bieden.
De boel loopt uit de hand met de komst van Johanna, waardoor de jongens op hun 17e in een driehoeksrelatie belanden. Marie ziet het gebeuren maar staat wederom buitenspel. Of laat ze zich daar plaatsen?
Door afwisselend het perspectief van Marie, Moritz en Johanna te belichten laat de auteur de gebeurtenissen de revue passeren. Wie is slachtoffer van wie en waarom laten de hoofdpersonen zich zo overheersen door Raffael?
Bepaalt je karakter je doen en laten, of ligt je opvoeding daaraan ten grondslag?
Een sterk geschreven boek, waarin de lezer zich vast kan spiegelen aan één van de personages. Als dat maar niet Raffael is......
Stiekem is het jammer dat Marie niet afrekent met Raffael
" Ik had Raffael moeten afbreken als een rotte tak die de hele boom ziek maakt. Nu tuimelen we allemaal door dit labyrint van draden en bloeden we uit onzichtbare wonden".
Het taalgebruik is prachtig en de karakters zijn goed uitgewerkt. De auteur hanteert voor ieder personage een andere, passende bij het karakter, schrijfstijl. Dat is bijzonder knap gedaan.En de titel geeft weer hoe Moritz andere mensen ziet. Geel voor Johanna en donkergroen, bijna zwart voor Raffael.
Echt een aanrader voor wie van diepere lagen in een boek houdt.
Moritz en Raffael leren elkaar kennen als ze 4 jaar zijn. Het wordt het begin van een destructieve vriendschap. Raffael is overheersend, Moritz volgzaam. Raffael heeft geen gevoel, Moritz is overgevoelig. Raffael lijkt op zijn vader, Moritz op zijn moeder. En die moeder wil haar kind beschermen, maar kan ook geen weerstand bieden.
De boel loopt uit de hand met de komst van Johanna, waardoor de jongens op hun 17e in een driehoeksrelatie belanden. Marie ziet het gebeuren maar staat wederom buitenspel. Of laat ze zich daar plaatsen?
Door afwisselend het perspectief van Marie, Moritz en Johanna te belichten laat de auteur de gebeurtenissen de revue passeren. Wie is slachtoffer van wie en waarom laten de hoofdpersonen zich zo overheersen door Raffael?
Bepaalt je karakter je doen en laten, of ligt je opvoeding daaraan ten grondslag?
Een sterk geschreven boek, waarin de lezer zich vast kan spiegelen aan één van de personages. Als dat maar niet Raffael is......
Stiekem is het jammer dat Marie niet afrekent met Raffael
" Ik had Raffael moeten afbreken als een rotte tak die de hele boom ziek maakt. Nu tuimelen we allemaal door dit labyrint van draden en bloeden we uit onzichtbare wonden".
Het taalgebruik is prachtig en de karakters zijn goed uitgewerkt. De auteur hanteert voor ieder personage een andere, passende bij het karakter, schrijfstijl. Dat is bijzonder knap gedaan.En de titel geeft weer hoe Moritz andere mensen ziet. Geel voor Johanna en donkergroen, bijna zwart voor Raffael.
Echt een aanrader voor wie van diepere lagen in een boek houdt.
1
Reageer op deze recensie
