Hartverwarmende feelgood

Mijn eerste Susan Muskee, maar zeker niet de laatste! Wat een heerlijke feelgood was dit Ik heb het boek geluisterd en ingesproken door Susan is ook echt heel fijn! Wat heb je een fijne stem, Susan!

Het verhaal van Mia begint wanneer ze gaat werken bij het Werelderfgoedcentrum Waddenzee (WEC) na jaren buitenland. Mia heeft in de voetsporen van haar vader marinebiologie gestudeerd, maar probeert haar eigen pad te lopen. Niet makkelijk als je vader de beroemde professor Vermeer is, die volop onderzoek doet én hier over vertelt in televisieprogramma's e.d. En dan gaat vader Vermeer ook nog een onderzoeksproject starten in het WEC...

Gelukkig heeft Mia haar beste vrienden, bakker Thomas en collega's om op terug te vallen, want deze meid weet hoe je een "village" om je heen moet verzamelen! Het is ook echt onmogelijk om als luisteraar Mia niet in je hart te sluiten. Zoals wel meer personages trouwens: Trees Visser, Carlos en Elena, Leo... Susan heeft heel fijne mensen gecreëerd.

Sowieso is de schrijfstijl van Susan erg fijn. Ze brengt moeiteloos het WEC tot leven en heeft denk ik heel goed overgebracht hoe de medewerkers van het WEC balans houden tussen liefde voor de dieren, emotionele betrokkenheid en professionele afstand.

Bovendien heeft ze hele leuke droge humor. Met opmerkingen als "op eigen flippers staan" en " Dan blijkt maar weer: zeehonden kunnen nog steeds geen klokkijken. Helaas." heb ik meermaals proestend mijn wandelingen met luisterboek vervolgd.

Tot slot; het is feelgood, uiteraard zit er een liefdeslijn in het boek. Dat is echter zeker niet de hoofdlijn, en stiekem vind ik dat heel fijn. Ik ben geen romancelezer, maar houd wel van een hartverwarmend feelgoodverhaal op zijn tijd en deze warmte van met name vriendschappen vind ik dan heerlijk om te lezen. En daardoor kan ik dan ook weer blijer zijn met dat toevallig ook nog de liefde gevonden wordt

Het was een hele fijne wereld om deze uren in te vertoeven. Bedankt Susan!