(Levend) verlies

In beladen huis spreekt Christien over het leven van haar man, hun liefde en het verlies. Ze schreef dit boek na het overlijden van haar man en hoewel dat een groot verlies is, schrijft ze vooral over het levend verlies. Het verlies tijdens hun leven door hun band die veranderde, maar ook het verlies van ouderfiguren die misschien wel fysiek maar niet mentaal en emotioneel beschikbaar zijn.

Een krachtig verhaal dat merkbaar is opgeschreven door iemand die niet voor het eerst schrijft. Het is een mooi opgebouwd, logisch doorlopend en fijn levend verhaal waarin ze hun leven onder de loep legt. Nergens voelde het voor mij als een beschuldiging. Op momenten dat ik even dacht: "hmm, dit wordt misschien eenzijdig", bracht ze altijd het perspectief van anderen terug. Of dat nou van haar man was via de brieven en emails die hij haar stuurde of van vrienden, familie, haar kinderen.

Wat ik wel een beetje gek vond, was dat in het boek de voornaam van haar man niet genoemd wordt. Christie maakt gebruik van A. om hem aan te duiden. Dat voelde een beetje onnodig mysterieus gezien het feit dat ze niet onder pseudoniem schrijft.

Maar al met al zeker een goed relaas over hun leven en liefde met duidelijke aandacht voor de psychoanalytische kant.