Het leven is geen kinderboek

saac heeft iets heel ergs meegemaakt. Dit maakt dat hij bijna van een brug wil springen. Maar dan vindt hij Egg. En Egg is een bijzonder iemand.

In het boek wordt je meegenomen op meerdere ‘reizen’. Allereerst de reis van Isaac vanuit het diepe dal van zijn rouw naar weer meer levenszin en levenslust. Maar ook de reis van Isaac en Egg samen. Waar zij eerst aan elkaar moeten wennen lees je dat zij door het boek heen een steeds betere band krijgen. En steeds meer aan elkaar gewaagd zijn.

Het boek is voornamelijk vanuit het perspectief van Isaac geschreven waardoor ik over een aantal dingen op het verkeerde been was gezet. Maar omdat er ook flarden vanuit het perspectief van Egg worden beschreven worden er langzaam tipjes van de door Isaac opgeworpen sluier opgehelderd.

Ik vind het een mooi boek over de rouwe kant van rouw. Maar ook over de warme kant van familiebanden en van wat echte vrienden voor je kunnen doen als je ze nodig hebt. En ook als je zelf vindt dat je niemand nodig hebt.

Ergens in het boek wordt er gezegd ‘Het leven is geen kinderboek’. En dit vind ik ook een treffende zin over het boek zelf. Door de schrijfstijl en de grafische grapjes in het boek zou je kunnen denken dat je een kinderboek zit te lezen. Maar het onderwerp maakt dat zeker niet. Ik moest af en toe denken aan het boek ‘De jongen in de gestreepte pyama’ door het contrast tussen schrijfstijl en zwaarte van het beschreven onderwerp. Als je van een mooi boek houdt en een beetje magie of fantasy niet schuwt zou ik dit boek zeker gaan lezen.