Ontroerende roman

Het jaar na jou start gelijk bij een van de meest ontroerende momenten van het boek. Tijdens het lezen van de eerste hoofdstukken ontstond er een brok in mijn keel en die is er eigenlijk het hele verhaal blijven zitten. Het is heftig, ontroerend maar ook ongelofelijk herkenbaar! Mike Gayle heeft een prachtig verhaal neergepend, dat ondanks het zware onderwerp, alsnog heel veel humor bevat. De brok in je keel verdwijnt niet, maar desondanks heb ik ook regelmatig hardop gelachen.

Ik had ook helemaal niet het idee dat ik een fictieve roman aan het lezen was. Het verhaal van Tom was zo geloofwaardig en echt, dat het leek alsof een goede vriend tegenover mij zijn levensverhaal aan het vertellen was. Daarbij kon je ook echt goed merken dat het geschreven is door een man. Bepaalde zinnen en manier van praten zou je niet zo snel bij een vrouwelijke auteur herkennen, denk ik. Daarentegen waren de delen vanuit schoonmoeder Linda’s perspectief wat minder geloofwaardig. Haar gedrag zou je niet zo snel bij een oudere vrouw zien, denk ik.

Het enige minpuntje aan het boek vond ik dat de man in het algemeen een beetje negatief werd afgestempeld, vooral omdat het door een man is geschreven. Na een jaar zich te hebben verstopt in zijn werk moet Tom opeens stoppen met werken om voor zijn twee dochters te zorgen. Alsof een man niet (parttime) kan werken en tegelijkertijd zijn kinderen kan opvoeden. Tom was alsnog een fantastische vader en man, wat zou ik hem vaak een knuffel willen geven. Hij verdiende dat sowieso!

Het jaar na jou is een ontroerende roman met levensechte personages en gebeurtenissen. De tranen zullen misschien niet rijkelijk vloeien, die brok in je keel verdwijnt pas als je het boek met een grote glimlach hebt dichtgeslagen. Aanrader!