Trage start, origineel verhaal, top einde!

Voorop staat, je moet Ragdoll gelezen hebben om goed tot dit boek te komen.

Voor het eerst dat ik moeite heb om een recensie te schrijven, omdat ik wisselend in dit boek sta. Ik heb genoten van Ragdoll en dit boek in een razend tempo verslonden heb. Enige kritiek punt die ik daarin had was de extreme wisseling van benaming van de personages. In Marionet is dit geluk een stuk minder aanwezig en dat leest een stuk prettiger.

Maar waarom heb ik zo'n moeite met dit boek te beschrijven en te beoordelingen. Ik weet zelf niet goed wat ik van dit vervolg vind en ik weet niet goed waar die twijfel door komt.

Het boek gaat mooi voort op Ragdoll en ik adviseer dat boek eerst te lezen. Cole schrijft gedetailleerd en beeldend en geeft de hoofdpersonages voldoende aandacht, waardoor jij je als lezer verbonden voelt of juist enorme allergie hebt voor een personage. Ik ervaar het als een pluspunt dat Baxter in dit boek centraal staat. De verhaallijn en het plot is origineel (net als in het vorige boek).
Waarom dan toch die twijfel. Het vorige boek heb ik verslonden, maar met dit boek had ik veel moeite om in het begin doorheen te komen. Er was genoeg spanning en Cole zijn schrijfstijl is dik in orde. Ik denk toch dat het kwam door zijn gedetailleerde manier van beschrijven, terwijl ik dit juist kon waarderen. Misschien dat alles veel op elkaar leek in het begin. Ik kan de vinger er niet goed opleggen.
Wel doorgezet, omdat ik wel graag wilde weten hoe het verhaal in elkaar zou steken. Gelukkig dit gedaan want het laatste stuk heeft mij weer zo enorm enthousiast gekregen, dat ik gelijk gestart ben in het derde deel 'De Wolven".