Waanzinnig debuut; een wereld vol waan en werkelijkheid

‘Maak dit boek open en je leven zal voorgoed veranderen.’ Geen woord van de belofte in het begin van De negen kamers is gelogen. Elk woord geldt; voor zowel het boek in het verhaal, als het debuut van Peter-Paul Rauwerda zelf. Met een verhaal vol waan en werkelijkheid maakt Rauwerda naam in de literaire wereld. De negen kamers valt op, blijft je bij en maakt veel indruk: in elk opzicht.

‘Eén kamer is alleen maar schijn’
De zeventienjarige Jonas kampt met ernstige hoofdpijnaanvallen. Wanneer hij een aantal dagen alleen thuis verblijft, wordt hij plotseling geconfronteerd met een dik, zwart boek. In dat boek wordt een geheimzinnig huis beschreven. Het is een huis dat slechts door weinig mensen gevonden kan worden: ‘Alleen wie oog heeft voor het onmogelijke, kan zien dat er een huis staat.’ Geïnspireerd door het bijzondere verhaal gaat Jonas opzoek naar het huis. Wanneer hij het vindt, ziet hij een bloedmooi meisje. Echter, hij kan haar niet bereiken: hij kan het huis niet in. Dan ontmoet hij een dwerg die een als een soort voodoopop fungerende maquette van het huis heeft gemaakt. Jonas zet, via de maquette, de voordeur van het huis open en glipt naar binnen.

Het is deze uiterst bijzondere verhaalsetting die de opening vormt voor De negen kamers. Vanaf de eerste letter doet Rauwerda een beroep op de fantasie van de lezer en daagt hij hem uit de grenzen van de werkelijkheid te overschrijden. Met een magisch realistisch aandoend verhaal, waarbij hij de scheidslijn tussen waan en werkelijkheid uiterst dun maakt, creëert hij een aantrekkelijk, zo niet intrigerend verhaal met een uiterst verrassend plot.

‘Eén kamer geeft je toekomstdromen’
Dat verrassende plot wordt voortgezet in het huis met de negen kamers. Zwervend, rennend, vallend en vliegend trekt Jonas door de verschillende kamers, waarbij hij de lezer meeneemt op zijn ontdekkingstocht. In elke kamer wordt Jonas geconfronteerd met bijzondere, soms bizarre personages die hem iets over zijn leven of zijn waanleven vertellen. Van acterende ‘ouders’, tot de boekenvernielers Ode en Edo: iedereen lijkt Jonas en de lezer iets te willen leren. Langzaam nadert Jonas, met hulp van de bloedmooie Anna, de laatste kamer en langzaam nadert hij zijn ware ik.

Gedurende Jonas’ ontdekkingsreis wordt de lezer niet louter geconfronteerd met de avonturen van Jonas in de kamers. De negen kamers op zichzelf vormt voor de lezer de grootste ontdekkingsreis: de reis door de mythen, sprookjes en verhalen. Op prachtige wijze geeft Rauwerda impliciet en expliciet mythische figuren als Caspar en Pollux of Zefyr en Euros, sprookjes als Rapunzel en verhalen als Jonas en de walvis of de rattenvanger van Hamelen een plaats binnen het op zichzelf al boeiende verhaal. Daarbij gebruikt hij ze niet slechts als aantrekkelijke verhaalelementen. Het is de mythologie, het zijn de sprookjes en het zijn de verhalen die Jonas’ verhaal inzichtelijk maken. Het zijn de verhalen die de werkelijkheid verklaren.

‘Zo is het leven, Jonas. Je verlangt het meest naar wat je niet kunt krijgen. Welke zijpaden je ook bewandelt, het leven duwt je altijd terug in de richting die je moet gaan. Dat is je lot en dat kun je niet ontlopen, want het lot reist altijd met je mee.’ Met elk verhaal binnen De negen kamers beschrijft Rauwerda een bijzondere levensles en met elk verhaal neemt hij je mee naar de waanwereld van Jonas. Het lijkt een vlucht uit de werkelijkheid. De werkelijkheid waar Jonas’ lot steeds duidelijker wordt.

‘Maar het leven is geen sprookje! Het leven is niet lang en al helemaal niet gelukkig. Sprookjes bestaan niet.’ Met De negen kamers daagt Rauwerda de lezer de grens tussen waan en werkelijkheid te vervagen. Wie de uitdaging aangaat, waant zich in een sprookjesachtige wereld, leert levenslessen en vormt zijn eigen verhaal. Wie de uitdaging aangaat, ontdekt het verhaal vol onbeantwoorde vragen. ‘Eén kamer is nog onbekend. Die zal bepalen wie je bent.’

Binnenkort ook op: De Leesfabriek