Een alledaags, maar uniek verhaal vol prachtige zinnen

In ‘Vele hemels boven de zevende’ maakt de lezer kennis met Lou, Eva, Elsie, Casper en Jos. De personages zijn met elkaar verbonden. Ze behoren tot dezelfde familie of zijn bevriend. Ook is het de liefde die hen met elkaar verbindt. Afwisselend vertellen zij onder andere over hun problemen, geheimen, angsten en verlangens. Het gaat over het leven, maar ook over leven én overleven.

“Want jezelf vastschroeven geeft misschien houvast, maar maakt niet echt gelukkig.”

De personages worstelen. Stuk voor stuk. Hun dagen zijn soms benauwend. Dan drijft het verleden naar boven of is juist het heden te aanwezig. En dat is waarover je leest: de lichte en donkere dagen van Lou, Eva, Elsie, Casper en Jos. Het zijn mensen van alledag. Dit kan het verhaal van jouw moeder, vriend, buurmeisje of opa zijn. En juist dat ‘gewone’ maakt dit boek uniek.

Het is telkens de tweestrijd die voor vrijwel ieder individu herkenbaar zal zijn. Enerzijds lonkt het geluk, anderzijds ligt het verdriet op de loer. Het is treurig te lezen dat kiezen voor jezelf zo ontzettend moeilijk kan zijn. En heel misschien herken je als lezer meer. En dan biedt dit boek, hopelijk, troost. Want je bent niet de enige.

Griet Op de Beeck is een kunstenares als het om woorden gaat. Haar zinnen zijn prachtig én raak. Als lezer zal je regelmatig opkijken om een zin te laten landen. Om na te denken over wat staat geschreven.

“Weet dat alles waarvoor een oplossing bestaat, niet interessant is.”

‘Vele hemels boven de zevende’ is in meerdere opzichten een aantrekkelijk en goed verhaal. Je zal het boek met een zucht dichtslaan, voor je uit staren en heel even sprakeloos zijn.