verhaal vanuit een kind

Nadat ik ‘Wij blijven bij elkaar’ geschreven door Martine Letterie eerder gelezen heb, ben ik op zoek gegaan naar welke boeken er nog meer waren. ‘Groeten van Leo’ is er een van.
Een verhaal van een kind in kamp Westerbork.
Aangrijpende verhalen, deze keer vanuit het perspectief van een zevenjarige Joodse jongen, Leo.
Op een moment dat Leo het niet verwachtte, werd hij samen met zijn ouders opgehaald en meegenomen door de Duitsers. Ze hebben op een aantal plekken onder erbarmelijke omstandigheden moeten wachten op het onwetende, waar de reis naar toe zou gaan. Uiteindelijk was dit kamp Westerbork.
Dit verhaal laat je in grote lijnen de Joodse onderdrukking in de kampen zien, Het is alleen op zo’n manier gedaan dat het voor de jonge kinderen niet te schokkend is.
Leo’s ouders moeten in het kamp aan het werk. De vader van Leo werkt als apotheker in het ziekenhuis. Door deze functie krijgen zij op sommige punten andere dingen dan de meeste mensen in het kamp.
Maar dan komt de situatie dat ze op transport gaan. Leo merkt aan alles dat dit toch iets heel ergs moet zijn.
Tijdens het lezen krijg je foto’s, tekeningen, werkjes en brieven van Leo te zien. Dit maakt het voor jonge kinderen nog echter en soms nog wat heftiger. Leo is nu niet een van de 102000 mensen die in kamp Westerbork vermoord zijn. Leo heeft een gezicht en een verhaal gekregen.

Groeten van Leo legt op eenvoudige wijze uit hoe een kind vanuit het perspectief van Leo zich staande hield in kamp Westerbork. Ik denk een duidelijk en respectvol verhaal waardoor je ook naar de jonge kinderen kan overdragen wat voor een verschrikkelijke tijd dat is geweest.