Lezersrecensie
Stof tot nadenken, maar met de nodige humor en eerlijkheid
Via de uitgever kreeg ik de kans om ' De dood van een hypochonder' geschreven door Mirjam Liesker. Dit boek is de tragikomische debuutroman van haar.
De alleenstaande moeder Minne Sielker is naast moeder ook de eigenaresse van een kapsalon. De band meet haar stiefvader is iets speciaals, het verloopt moeizaam maar toch heeft het ook wat. Haar stiefvader Rik is een onverzorgde man die niet op zijn bek is gevallen. Wanneer de diagnose keelkanker wordt uitgesproken verandert deze man met een hoog gehalte van een hypochonder in een teruggetrokken man die zich helemaal terugtrekt. Minne doet er alles aan om de verbinding met hem te blijven houden tot de laatste fase, maar dit verloopt niet gemakkelijk. Dit verhaal laat je nadenken over de vraag of je als kind je recht hebt om de grens te kunnen stellen aan onvoorwaardelijke ouderliefde.
Je wordt als lezer meegenomen in het leven van Minne. De ' ongemakkelijke' kennismaking met haar stiefvader Rik deed me enorm grinniken tijdens het lezen. Het is zo rauw en eerlijk beschreven dat je het daadwerkelijk ook voor je kon zien. De band met haar stiefvader en de manier van leven van Rik is met de nodige humor, maar ook respect en eerlijkheid beschreven waardoor er een balans was in het lezen. Het was af en toe best wel verdrietig maar de nodige humor maakte het verhaal ook luchtig en eigenlijk ook gewoon erg leuk om te lezen.
' De dood van een hypochonder' geeft je na het lezen stof tot nadenken over je positie als kind in de kind en ouderrelatie. Tot hoever kan en moet je gaan en wat hoef je niet te accepteren?
Bedankt @uitgeverij Nijgh & van Ditmar voor de mogelijkheid om dit boek te lezen. Ik heb er echt van genoten.
De alleenstaande moeder Minne Sielker is naast moeder ook de eigenaresse van een kapsalon. De band meet haar stiefvader is iets speciaals, het verloopt moeizaam maar toch heeft het ook wat. Haar stiefvader Rik is een onverzorgde man die niet op zijn bek is gevallen. Wanneer de diagnose keelkanker wordt uitgesproken verandert deze man met een hoog gehalte van een hypochonder in een teruggetrokken man die zich helemaal terugtrekt. Minne doet er alles aan om de verbinding met hem te blijven houden tot de laatste fase, maar dit verloopt niet gemakkelijk. Dit verhaal laat je nadenken over de vraag of je als kind je recht hebt om de grens te kunnen stellen aan onvoorwaardelijke ouderliefde.
Je wordt als lezer meegenomen in het leven van Minne. De ' ongemakkelijke' kennismaking met haar stiefvader Rik deed me enorm grinniken tijdens het lezen. Het is zo rauw en eerlijk beschreven dat je het daadwerkelijk ook voor je kon zien. De band met haar stiefvader en de manier van leven van Rik is met de nodige humor, maar ook respect en eerlijkheid beschreven waardoor er een balans was in het lezen. Het was af en toe best wel verdrietig maar de nodige humor maakte het verhaal ook luchtig en eigenlijk ook gewoon erg leuk om te lezen.
' De dood van een hypochonder' geeft je na het lezen stof tot nadenken over je positie als kind in de kind en ouderrelatie. Tot hoever kan en moet je gaan en wat hoef je niet te accepteren?
Bedankt @uitgeverij Nijgh & van Ditmar voor de mogelijkheid om dit boek te lezen. Ik heb er echt van genoten.
1
Reageer op deze recensie