verhaal van Nat en Paul

Amerika eind jaren 50, begin jaren 60. Je bent getrouwd met een man die carrière in het leger maakt en verhuisd voor hem samen met je kinderen naar de andere kant van het land. Je gaat wonen in een “legerwijk” en er is een grote sociale controle. Als vrouw mag je niet werken en alles wat je doet ligt onder een vergrootglas.
Je hebt een baan in het leger en wordt als operator voor een kernenergiecentrale overgeplaatst naar de andere kant van het land, samen met je vrouw en kinderen. Op je eerste dag kom je er achter dat de centrale niet naar behoren functioneert maar dat het “not done” is om hier melding van te maken. Jouw leidinggevende wil alles binnen kamers houden. Een conflict met hem loopt zo uit de hand dat je overgeplaatst wordt naar Groenland terwijl je vrouw hoogzwanger is van je derde kind. Ondertussen blijft jouw angst dat er iets ernstig mis kan gaan.
Dit is het verhaal van Nat en Paul, beide hebben verwachtingen, angsten en dromen, maar spreken die niet naar elkaar uit. Ze houden dingen voor elkaar geheim en hierdoor lopen de spanningen in hun huwelijk op.
De langste nacht is een ontroerend verhaal, vertelt uit de visie van zowel Nat als Paul, waardoor je voor beide sympathie krijgt. Maar ook een verhaal wat je meeneemt naar de tijd van voor het digitale tijdperk, waarin communicatie op afstand lastig is en daardoor zelfs niet gebeurd. Hierdoor ontstaat er onbegrip, worden kleine dingen uitvergroot en maakt iedereen zijn eigen waarheid.
Ondanks dat er niet heel veel gebeurd in het verhaal en er veel gedetailleerd verteld wordt, is de schrijfster er wel in geslaagd om een meeslepend verhaal met spanning te schrijven wat naar een climax gaat met een onverwacht einde.