Indrukwekkend verhaal

Lotte is gelukkig getrouwd met Emil een voormalige vluchteling uit Bosnië. Samen hebben ze 2 zonen. Na een ziekte besluit Emil om De Camino te gaan lopen, geheel onverwacht pleegt Emil zelfmoord tijdens deze tocht. Als ze bijna 1 jaar later naar Bosnië gaat om zijn as te verstrooien, komt Lotte erachter dat Emil onder een valse identiteit leefde. Met hulp van een advocaat en anderen met kennis van voormalig Joegoslavië en de oorlog in de jaren 90, probeert Lotte erachter te komen wie Emil echt was.

Om Emil beter te leren kennen en uit te zoeken waarom hij juist tijdens het lopen van de Camino zichzelf na zoveel jaar van het leven beroofde, gaat Lotte hetzelfde deel van de Camino lopen en gebruikt ze de foto’s en berichten van Emil als leidraad. Op dezelfde data loopt ze dezelfde route en bezoekt ze dezelfde gebouwen, ze slaapt zelfs in dezelfde hotels en kamers als Emil.

Je leest het boek vanuit Lotte, ieder hoofdstuk vertelt wat Lotte per dag beleefd, zelfs onderverdeeld in de ochtend, middag en avond. Je wordt als lezer meegenomen in de wandeling, de mooie natuur, de moeilijkheden en ontmoetingen met mede pelgrims. Maar ook Lotte’s gedachten en reflectie op haar leven. Tussendoor vertelt een tweede persoon hoe hij Lotte volgt en observeert, tot het einde is niet duidelijk wie die persoon is en waarom hij Lotte volgt. De geschiedenis van de oorlog in Bosnië wordt middels een brief aan Lotte geschreven, als lezer krijg je op deze manier veel achtergrond informatie over de gruwelijkheden die gepleegd zijn tijdens deze oorlog. Wie Emil echt was en wie de briefschrijver is en waarom Emil juist nu een einde aan zijn leven maakt blijft spannend tot het laatste hoofdstuk.

Anya Niewierra kan als geen ander in haar boeken een spannend verhaal combineren met heftige onderwerpen uit de geschiedenis. In dit verhaal de oorlog in Bosnië en eerder de schilderijenroof door de nazi’s (Het dossier) en de tweede wereldoorlog (Het Bloemenmeisje) en ook met luchtigere onderwerpen (geneeskundige kracht van planten of de geheimen van chocolade. De manier waarop ze schrijft is nooit te zwaar maar maakt altijd dat je als lezer nadenkt over hoe jezelf in zo’n situatie zou reageren.