Lezersrecensie
Integreren kan zonder conformeren ! ★★★★1/2
Als de jonge leraar Engels Chris Broad in een Japans provinciestadje een aanstelling op een college aanvaardt, is dat een sprong in het diepe. Hij praat de taal niet en het oubollige lesboek kan de tienerleerlingen niet vooruitbranden. Bovendien wordt Engels als een meidenvak gezien. Jongens zien meer in gevechtstechnieken. Meteen blijkt dat het land niet gendergelijk is. Met creatieve en humoristische opdrachten brengt Chris sensei, zoals hij formeel genoemd wordt, enig leven in de klas.
WIE ZIT ER ACHTER HET MASKER?
Wil je niet helemaal vereenzamen in een onbekende cultuur, dan moet je leren socializen. Zijn nieuwsgierige en zelfs avontuurlijke instelling helpt hem een heel eind op weg. 's Avonds duikt hij in evasieve uitjes die hard werkende burgers aantrekken: doorrookte eet- en drankgelegenheden, clubs - al dan niet met karaoke-geblaat - party's... waarbij het bevroren masker van de Japanners afvalt. Wat de collega's betreft, haalt een toverstokje de onkreukbare afstandelijkheid de ochtend nadien gewoon weer tevoorschijn. Gelukkig worden sommigen langzamerhand vrienden met wie hij echt kan communiceren.
Toch zal Chris zich blijven verbazen over de sociale regels. Omdat de groep belangrijker is dan het individu, heeft de kudde veel invloed op de enkeling. In zijn klas worden, bijvoorbeeld, leerlingen die een fout maken, uitgelachen. En de spot met iemand drijven kan makkelijk leiden tot pestgedrag. Grensoverschrijdende omgangsvormen zijn dus ook wijdverbreid in Japan. Het schokkende is dat volwassenen vaak hartelijk meelachen en de pestkop niet corrigeren. Af en toe springt er een leerling uit het raam...
SPONTAAN ZIJN IS NIET ALTIJD WENSELIJK
Die onbeschofte manier van met elkaar omgaan staat in schril contrast met de regel die zegt dat met wie je praat bepaalt hoe je praat. En dat voorschrift mag erg strikt geïnterpreteerd worden. Hoe ouder je bent en hoe hoger je functie is, des te formeler word je aangesproken. Je moet je dus bewust zijn van de plek die je inneemt in de hiërarchie van je sociale omgeving. Of de tegen Chris blaffende 60+huisarts deze regel iets te enthousiast toepast, is niet duidelijk.
Vrijheden en plichtplegingen matchen niet noodzakelijk met de onze. Terwijl je maar 0,3 promille alcohol in je bloed mag hebben als je rijdt, mag je in Japan probleemloos een drankhol openen in je eigen huis.
INDRUKWEKKENDE INTEGRATIE
Nadat Chris Siberische winden en meters sneeuw heeft overleefd, ontelbare porties gegrild, gebakken of gefrituurd vlees achter de kiezen heeft gestopt, privéles Japans gevolgd heeft, te veel leerlingen een poging heeft laten ondernemen om het woord 'penguin' uit te spreken, in een liefdes- en een capsulehotel is gaan overnachten, het bovenste stuk van de 3776m hoge Fuji-berg heeft bedwongen (fantastisch hoofdstuk!), een speechwedstrijd in de nationale taal gewonnen heeft en de krant gehaald... is van de vreemde eend in de bijt niet veel meer over! Niemand zal het deze smulpaap kwalijk nemen dat hij geen liefhebber is van rauw paard of gefermenteerde bijenlarven.
De pas afgestudeerde student is volwassen geworden. In het diepe springen loont. Hij durft initiatieven te ontwikkelen, heeft geleerd om problemen op te lossen, hij is wijzer en zelfverzekerder. Zijn YouTube-kanaal met nationale en internationale uitstraling is de kroon op zijn verblijf! Daarmee heeft hij zichzelf op de Japanse kaart gezet en het Land van de Rijzende Zon over de grenzen heen in de kijker geplaatst!
LEESPLEZIER
Bij het opsommen van al deze kwaliteiten zou je bijna vergeten dat Chris Broad een getalenteerde schrijver en verteller is. Zijn stijlfiguren spreken voortdurend tot de verbeelding. Hij laat zijn lezers bovendien al zijn twijfels en mislukkingen zien. Met zijn openheid en tragikomische aanpak houdt hij je gekluisterd aan de bladzijden. De Japanse collectivistische wetmatigheid die zegt dat je je kop niet boven het maaiveld mag uitsteken, heeft van hem gelukkig geen ander mens gemaakt!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
WIE ZIT ER ACHTER HET MASKER?
Wil je niet helemaal vereenzamen in een onbekende cultuur, dan moet je leren socializen. Zijn nieuwsgierige en zelfs avontuurlijke instelling helpt hem een heel eind op weg. 's Avonds duikt hij in evasieve uitjes die hard werkende burgers aantrekken: doorrookte eet- en drankgelegenheden, clubs - al dan niet met karaoke-geblaat - party's... waarbij het bevroren masker van de Japanners afvalt. Wat de collega's betreft, haalt een toverstokje de onkreukbare afstandelijkheid de ochtend nadien gewoon weer tevoorschijn. Gelukkig worden sommigen langzamerhand vrienden met wie hij echt kan communiceren.
Toch zal Chris zich blijven verbazen over de sociale regels. Omdat de groep belangrijker is dan het individu, heeft de kudde veel invloed op de enkeling. In zijn klas worden, bijvoorbeeld, leerlingen die een fout maken, uitgelachen. En de spot met iemand drijven kan makkelijk leiden tot pestgedrag. Grensoverschrijdende omgangsvormen zijn dus ook wijdverbreid in Japan. Het schokkende is dat volwassenen vaak hartelijk meelachen en de pestkop niet corrigeren. Af en toe springt er een leerling uit het raam...
SPONTAAN ZIJN IS NIET ALTIJD WENSELIJK
Die onbeschofte manier van met elkaar omgaan staat in schril contrast met de regel die zegt dat met wie je praat bepaalt hoe je praat. En dat voorschrift mag erg strikt geïnterpreteerd worden. Hoe ouder je bent en hoe hoger je functie is, des te formeler word je aangesproken. Je moet je dus bewust zijn van de plek die je inneemt in de hiërarchie van je sociale omgeving. Of de tegen Chris blaffende 60+huisarts deze regel iets te enthousiast toepast, is niet duidelijk.
Vrijheden en plichtplegingen matchen niet noodzakelijk met de onze. Terwijl je maar 0,3 promille alcohol in je bloed mag hebben als je rijdt, mag je in Japan probleemloos een drankhol openen in je eigen huis.
INDRUKWEKKENDE INTEGRATIE
Nadat Chris Siberische winden en meters sneeuw heeft overleefd, ontelbare porties gegrild, gebakken of gefrituurd vlees achter de kiezen heeft gestopt, privéles Japans gevolgd heeft, te veel leerlingen een poging heeft laten ondernemen om het woord 'penguin' uit te spreken, in een liefdes- en een capsulehotel is gaan overnachten, het bovenste stuk van de 3776m hoge Fuji-berg heeft bedwongen (fantastisch hoofdstuk!), een speechwedstrijd in de nationale taal gewonnen heeft en de krant gehaald... is van de vreemde eend in de bijt niet veel meer over! Niemand zal het deze smulpaap kwalijk nemen dat hij geen liefhebber is van rauw paard of gefermenteerde bijenlarven.
De pas afgestudeerde student is volwassen geworden. In het diepe springen loont. Hij durft initiatieven te ontwikkelen, heeft geleerd om problemen op te lossen, hij is wijzer en zelfverzekerder. Zijn YouTube-kanaal met nationale en internationale uitstraling is de kroon op zijn verblijf! Daarmee heeft hij zichzelf op de Japanse kaart gezet en het Land van de Rijzende Zon over de grenzen heen in de kijker geplaatst!
LEESPLEZIER
Bij het opsommen van al deze kwaliteiten zou je bijna vergeten dat Chris Broad een getalenteerde schrijver en verteller is. Zijn stijlfiguren spreken voortdurend tot de verbeelding. Hij laat zijn lezers bovendien al zijn twijfels en mislukkingen zien. Met zijn openheid en tragikomische aanpak houdt hij je gekluisterd aan de bladzijden. De Japanse collectivistische wetmatigheid die zegt dat je je kop niet boven het maaiveld mag uitsteken, heeft van hem gelukkig geen ander mens gemaakt!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
1
Reageer op deze recensie