Deining in het Sas van Goes !

Dat schrijvers, vooral auteurs van journalistieke boeken, hun hachje wagen om een verhaal dat niet wil verteld worden, toch boven water te krijgen, is vrij gebruikelijk. In 'Niets gezien' bewijst ook de Amsterdamse Caro dat opgeven niet in haar woordenboek staat, zelfs als de dood haar op de hielen zit.

EEN LASTIG BEGIN
Voor haar tweede boek doet ze onderzoek naar een intrigerende gebeurtenis uit 1996 in het Zeeuwse Goes. Toen werd er in de buurt van de jachthaven een pasgeborene met een pigmentloze witte haarlok gevonden. Het mysterie rond zijn identiteit werd nooit opgelost. Dat heeft vooral te maken met de zwijgcultuur van de Zeeuwen. En nu zou een buitenstaander in dit potje willen roeren? 'Mooi niet', denken sommigen.

Gelukkig heeft ze ook bondgenoten die met haar meedenken, meezoeken en haar beschermen. Zo zijn er de drie agenten die graag in de rol van rechercheur kruipen. Er is de zorgzame havenmeester die in een eerder leven een doorwinterde marinier was. En de dorpsdokter Aram die gevoelige snaren bij haar raakt. Maar zijn ze ook echt te vertrouwen of zit er een mol bij? Wie is trouwens de mystery guest die Caro geregeld cryptische boodschappen toestuurt?

MEERVOUDIGE OPZET
Door haar plot in drie delen op te splitsen, met elk een climax, heeft Shanna de Jong voor een ongewone maar goed functionerende structuur gekozen. Dankzij de permanente sfeer van geheimzinnigheid die ondersteund wordt door onheilspellende beelden van vleermuizen, verlaten boothuizen en bloeddoorlopen spiegels, blijft de spanningsboog over de hele lijn strak.

Toch is er ook ruimte voor subtiliteit. Zo is er het uitzichtloze ziekteproces van Lea dat vorm krijgt tegenover haar passie voor tuinieren, een poging om zich vast te houden aan de onbreekbare aaneenschakeling van de seizoenen. Ook de aftastende aantrekkingskracht tussen Caro en Aram die open bloeit in de uren voor zonsopgang, zorgt voor een dosis ontroering.

OVERTUIGEND
Met haar nuchtere, suggestieve en vaak plastische vertelstijl neemt de schrijfster je moeiteloos op in het avontuur van Caro. En als het overmoedige hoofdpersonage weer eens uit een fuik ontsnapt is en de lezer even aan een adempauze toe is, komt ze met een beschouwende gedachte.

Eén die blijft hangen is de Wet van Tsjechov. Volgens die regel moet een element op de achtergrond van een scène een aantal hoofdstukken later een betekenisvolle plek in het verhaal krijgen. Shanna de Jong heeft de les van deze meester al meteen in haar eerste thriller toegepast. Zowel de motorrijder in het zwarte pak als de tatoeages van agente Loïs worden op een later moment uitgelicht.

'Hosternokke', zouden de Zeeuwen zeggen, 'deze debutante heeft de boot niet gemist! '
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/