Duister verhaal in de stijl van Gone Girl

Romy Hausmann, destijds geboren in de DDR, heeft inmiddels 2 bijzonder thrillers op haar naam staan. Voor haar debuutthriller Dag en Nacht ontving zij de Crime Cologne award en zijn de filmrechten inmiddels verkocht, dus voor haar tweede boek Slapeloos, in het Nederlands vertaald door Michel Bolwerk, zijn de verwachtingen hoog. Slapeloos gaat over Nadja, die in haar jeugd is veroordeeld voor moord en na vrijlating niets liever wilt dan een normaal leven leiden. Helaas haalt het verleden haar in, wat haar tot een perfecte slachtoffer én moordenaar maakt.

Slapeloos begint wellicht verwarrend, waardoor het een tijdje duurt voordat je in het verhaal gezogen wordt. Er worden een hoop tijdsprongen gemaakt die je later pas kan plaatsen en dan logisch en interessant zijn, maar op het moment zelf een hoop denkwerk vergen. Zodra de puzzelstukjes in elkaar vallen en je de gebeurtenissen uit de jeugd van Nadja, van vijf jaar geleden en in het heden kan plaatsen, wordt het een verassend en vooral dynamisch verhaal.

Het feit dat het een bijzondere, psychologische en misschien wel enigszins literaire thriller betreft, kan ook worden toegerekend aan de schrijfstijl van Hausmann. Niet alleen neem je als lezer een kijkje in het verleden en de gedachten van Nadja, maar ook in die van vriendin Laura en haar baas Gero, waarnaast er ook brieven worden geschreven naar een onbekend persoon, en dat allemaal binnen de tijdsprongen. Ondanks het feit dat het soms dus wat verwarrend kan lijken, verweeft de schrijfster het allemaal perfect en blijf je willen doorlezen door de mysterieuze sfeer in het verhaal.

Wat er in elke tijdlijn gebeurde en wat dit als gevolg had, komt natuurlijk allemaal naar voren op het einde van het boek. Denk aan een ontknoping à la The Hateful Eight meets Gone Girl, waarbij je telkens verrast wordt en niets is wat het lijkt. Wanneer een schrijfster je zó kan verassen met haar boek, verdient dat een pluim.

Al met al is Slapeloos een mysterieuze, ietwat verwarrende thriller die je geboeid houdt tot het einde. Voor de fans van verassende ontknopingen, interessante perspectieven en boeiende tijdsprongen een absolute aanrader. Het enige minpuntje zit hem voor mij in de epiloog: Die had niet per se gehoeven en doet bijna afbreuk aan het spectaculaire einde.