Bloedstollende sequel van een fantasierijke serie

Het is alweer een tijdje geleden dat Tomi Adeyemi met het eerste deel van de Orïsha serie het YA-landschap betrad. Bloed en Beenderen kwam in Nederland uit in 2018, waarna we in spanning konden wachten op het tweede deel.

In Vrees en Wraak wordt de oorlog die in Orïsha woedt tussen de magische mensen (de Maji) en de mensen zonder magie verder gestreden. Vanuit verschillende perspectieven, waaronder die van doodskrijger en Maji Zélie en prinses Amari beleven we de gevechten, de gesprekken, de gevoelens en wordt je opnieuw meegezogen in de prachtige en angstaanjagende, magische wereld. Dit zijn tevens twee dingen die Adeyemi geweldig doet: Haar karakters compleet vormen zodat je je nauwelijks kunt voorstellen dat ze niet echt bestaan, en de wereld zou beschrijven dat je het geloofd. Met deze componenten zuigt ze je compleet in het verhaal en laat Vrees en Wraak je niet zomaar los.

'Ik denk dat het leven gecompliceerder is dan goed of fout', antwoordt Mama Agba. 'Ik denk dat je nooit vrede kunt krijgen als je probeert te bewijzen dat iets goed of fout is.'

Voornamelijk Zélie en Amari komen tot leven, waar Amari in het eerste deel nog wat vlakjes was. Ze hebben hun eigen belangen naar zichzelf en de rest van de wereld, waardoor ze vaak in tweestrijd met zichzelf zitten. Ook dit hoort er allemaal bij wanneer er oorlog gevoerd wordt, kun je namelijk onschuldige levens op het spel zetten als dit een hoger doel dient?

Ook al gebeurd er veel in Vrees en Wraak en wordt er een hoop afgereisd, merk je sterk dat het een opbouw is naar het laatste deel in de trilogie. Er is echter geen sprake van het 'tweede-deel-syndroom', waarbij het tweede deel van de serie een stuk slechter is dan het eerste. Vrees en Wraak was het wachten namelijk meer dan waard, ook al zullen we nu even moeten wachten tot we deel drie in onze handen mogen houden.