Zoetsappig met een duistere twist

Anne Ketelaars debuteert met de feelgood 'Zie je graag' wat, zo merk je later een leuke speling is op het 'zie u graag' uit de Belgische taal is. Het verhaal gaat over Nora en Jasper, oude jeugdliefdes die elkaar telkens weer vinden. Hoewel het verhaal wat zoetsappig lijkt en een beetje doorkabbelt, krijg het tóch een verrassende wending en heeft het een prachtig einde. En dat zijn precies de redenen om dit boek te gaan lezen.

De personages in het boek blijven lange tijd nogal vlak, wat wellicht te wijten is aan de vlugge perspectiefwisselingen. Om de zin kan er worden gewisseld in de perspectieven, wat soms wat verwarrend en oppervlakkig kan overkomen. Wel blijft het verhaal hierdoor dynamisch en snel. Ook is het taalgebruik erg simpel, wat niet per se een negatief punt is: Het blijft hierdoor goed te volgen.

Hoewel Nora en Jasper niet lekker uit de verf komen, geeft de homoseksuele beste vriend van Nora, de Belgische Pierrot, kleur aan het verhaal. Hij maakt grapjes en staat altijd voor de twee klaar met zijn liefdevolle, Belgische woorden die gelukkig door de schrijfster worden vertaald.

'Duvelke dan maar?'
'Een Duvelke mag het zijn.'

Op ongeveer tweederde van het boek komt er een nodige plottwist die het geheel wakker schudt. Het lijkt alsof het verhaal dan ineens een boost krijgt: Het gaat dieper, de personages krijgen meer kleur en verschillende thema's worden aangestipt. Ook het einde is prachtig en sluit het geheel heerlijk af. Na even doorbijten is 'Zie je graag' dus een prachtig, interessant verhaal over vriendschap, liefde en verwerking.