Lezersrecensie
Tussen bloed en lotsbestemming.
V.M.A. Schreurs opent zijn fantasyreeks met een meeslepend eerste deel dat van begin tot eind de toon zet voor een episch verhaal vol intrige, verlies en lotsbestemming. Een Koninklijke Tragedie is precies wat de titel belooft: een duister sprookje over macht en magie, waarin bloedverwantschap niet alleen een zegen is, maar ook een vloek.
Het verhaal vangt aan met een brute staatsgreep die het koninkrijk op zijn grondvesten doet schudden. In één nacht wordt een eeuwenoude dynastie uitgewist, en slechts één overlevende blijft achter – een kind dat later op de drempel van een arm Waterlanderechtpaar wordt gelegd. Schreurs weeft vanaf dat moment een intrigerende dubbele verhaallijn: die van de jonge vondeling die haar ware identiteit langzaam ontdekt, en die van de Voorspelster die door visioenen wordt geleid naar het mysterieuze Witte Kasteel in Taniumstad.
Wat Schreurs onderscheidt, is zijn vermogen om werelden te bouwen die leven, ademen en ruiken naar mist, modder en magie. Zijn beschrijvingen zijn filmisch zonder te verzanden in overdaad. Vooral het Bos van Geen Wederkeer – een sinister landschap waar elke stap een keuze tussen leven en dood is – behoort tot de sterkste passages van het boek.
De personages voelen authentiek, gedreven door menselijke twijfels en morele grijstinten. Niemand is volledig goed of kwaad; ieder draagt zijn eigen last. De auteur schuwt bovendien niet om harde thema’s aan te snijden: verlies, identiteit en de prijs van macht komen in rauwe maar poëtische bewoordingen aan bod.
Toch blijft er ruimte voor hoop, voor een zweem van licht in de duisternis. Dat maakt dit eerste deel niet alleen spannend, maar ook emotioneel gelaagd. Het tempo is zorgvuldig opgebouwd – langzaam brandend als een lont die uiteindelijk ontploft in een slothoofdstuk dat je met ingehouden adem leest.
Een Koninklijke Tragedie is een indrukwekkend begin van wat een veelbelovende fantasyserie lijkt te worden. Fans van epische verhalen zullen zich meteen thuis voelen in Schreurs’ wereld, waar magie en monarchie dodelijk met elkaar verstrengeld zijn. Een donker, meeslepend en verrassend volwassen debuut dat smaakt naar meer.
Het verhaal vangt aan met een brute staatsgreep die het koninkrijk op zijn grondvesten doet schudden. In één nacht wordt een eeuwenoude dynastie uitgewist, en slechts één overlevende blijft achter – een kind dat later op de drempel van een arm Waterlanderechtpaar wordt gelegd. Schreurs weeft vanaf dat moment een intrigerende dubbele verhaallijn: die van de jonge vondeling die haar ware identiteit langzaam ontdekt, en die van de Voorspelster die door visioenen wordt geleid naar het mysterieuze Witte Kasteel in Taniumstad.
Wat Schreurs onderscheidt, is zijn vermogen om werelden te bouwen die leven, ademen en ruiken naar mist, modder en magie. Zijn beschrijvingen zijn filmisch zonder te verzanden in overdaad. Vooral het Bos van Geen Wederkeer – een sinister landschap waar elke stap een keuze tussen leven en dood is – behoort tot de sterkste passages van het boek.
De personages voelen authentiek, gedreven door menselijke twijfels en morele grijstinten. Niemand is volledig goed of kwaad; ieder draagt zijn eigen last. De auteur schuwt bovendien niet om harde thema’s aan te snijden: verlies, identiteit en de prijs van macht komen in rauwe maar poëtische bewoordingen aan bod.
Toch blijft er ruimte voor hoop, voor een zweem van licht in de duisternis. Dat maakt dit eerste deel niet alleen spannend, maar ook emotioneel gelaagd. Het tempo is zorgvuldig opgebouwd – langzaam brandend als een lont die uiteindelijk ontploft in een slothoofdstuk dat je met ingehouden adem leest.
Een Koninklijke Tragedie is een indrukwekkend begin van wat een veelbelovende fantasyserie lijkt te worden. Fans van epische verhalen zullen zich meteen thuis voelen in Schreurs’ wereld, waar magie en monarchie dodelijk met elkaar verstrengeld zijn. Een donker, meeslepend en verrassend volwassen debuut dat smaakt naar meer.
1
Reageer op deze recensie
