Tijdloos tof avonturenverhaal

'Wees lief voor elk boek dat je oppakt,' had de wijsgeleerde hem op het hart gedrukt. 'Vele mensen hebben daar hun best op gedaan. Elk boek zit vol bloed, zweet en tranen.'

Een jaar hebben we hiernaar uitgekeken. En eindelijk lag hij in de bus! Het langverwachte tweede deel van de Oerbloed trilogie.

De Schaduwsluiper begint natuurlijk waar De Raadselbreker eindigde. Dat ontzettend spannende einde, die cliffhanger.. Ik kan verklappen dat het avontuur van Obbe en Darja doorgaat. Dat ze ook nu weer tegen de naar uien meurende Rafenna aanlopen en dat het wederom een enorm spannend deel is geworden.

Het grote verschil tussen de twee boeken vind ik de setting. Waar je in het eerste deel meegaat op de reis van Obbe, speelt dit deel zich grotendeels af in de stad Bleyde. En door de manier waarop dat beschreven wordt lijkt het haast alsof je zelf door de stad wandelt. Maar ook als het verhaal zich voornamelijk op één plek afspeelt weet Rob daar een tijdloos, spannend en tof avonturenverhaal van te maken. Het boek verveelt geen moment, de hoofdstukken zijn kort en eindigen veelal spannend waardoor het lastig is het boek te laten liggen.

Ook nu is het weer smullen van de rijke taal die Rob gebruikt. Een mooi woord vond ik bijvoorbeeld verdrietkoorts. Maar ook de zin: 'Meningen zijn als golven, zei hij, ze komen en ze gaan.'

De illustraties van Marjga zijn mooi, veelal paginabreed en passen ontzettend goed bij het verhaal. Zij maken het verhaal af.

En nu... Nog een héél jaar wachten...