Onstuitbare opkomst van een legende; de koningin die uit het niets verrees – en alles veranderde...

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Na haar indrukwekkende debuut Klytaimnestra keert Costanza Casati terug naar de oudheid, maar ditmaal verruilt ze het oude Griekenland voor de stoffige, gouden pracht van het Assyrische Rijk. In Babylonië weeft ze geschiedenis en mythe aaneen tot een krachtig epos over macht, overleving en de vrouw die de wereld naar haar hand zette: Semiramis.

Het boek neemt ons mee naar de negende eeuw voor Christus. We volgen Semiramis, een meisje dat opgroeit in de schaduw van een duistere profetie. Ze is een buitenbeentje, maar bezit een vlijmscherp intellect en een ontembare wil. Haar pad kruist dat van Ninus, een prins die zich liever verliest in poëzie dan in oorlogsvoering, en Onnes, een charismatische strijder.
Wat volgt is niet alleen een complexe driehoeksverhouding, maar een politiek schaakspel waarin de inzet niets minder is dan de troon van het grootste rijk op aarde.

“Haar hele leven hebben mensen haar beschimpt. Ze is uitgemaakt voor wees, hoer, dief, leugenaar. Zo vaak heeft ze gebeden dat ze haar met rust zouden laten. Maar ze weet dat haar wens nooit vervuld zal worden. Ze is een vrouw die zichzelf toestaat te dromen. De wereld zal altijd proberen haar te breken. Laat ze het maar proberen, denkt ze terwijl ze terug haar paleis in loopt. Kom maar op.”

Casati is een meester in het vermenselijken van mythologische figuren. Waar geschiedenisboeken Semiramis vaak afdoen als een schimmige legende, maakt Casati van haar een vrouw van vlees en bloed.
De vriendschap tussen Ninus en Onnes is prachtig en gelaagd. De komst van Semiramis brengt een spanning teweeg die het verhaal voortstuwt zonder ooit in clichés te vervallen.

De beschrijvingen van de hangende tuinen, de meedogenloze woestijn en de decadentie van de paleizen zijn zo beeldend dat je de hitte van Mesopotamië bijna op je huid voelt.
Het centrale thema is de vraag: wat moet een vrouw opofferen om veilig te zijn in een mannenwereld? De transformatie van Semiramis van een opgejaagd weesmeisje naar een strategische koningin is zowel bewonderenswaardig als tragisch.

In een wereld waar koningen vallen, is er voor een vrouw geen ruimte voor fouten. Semiramis leert niet alleen hoe ze moet overleven, maar hoe ze de regels van het spel zelf kan herschrijven.