Lezersrecensie
Angstaanjagend actueel!
Voor in het boek lees je het volgende:
‘De wereld is een gevaarlijke plek om te wonen;
niet vanwege de mensen die kwaad willen,
maar vanwege de mensen die daar niets tegen doen.’
Albert Einstein, 1879-1955
In ‘Dood in opdracht’ lees je over mensen die daar wel iets tegen doen.
Dit tweede deel in de reeks rond rechercheur Maarten Severyn en officier van justitie Lydia Govaert kan onafhankelijk van het eerste deel gelezen worden, maar hou er rekening mee dat je dan een geweldige start gemist hebt.
In ‘Dood in opdracht’ draait het om een bende die onder meer moorden in opdracht pleegt. Deze bende bestaat uit eenlingen waarvan ieder zijn eigen ding doet, sporen wist en weer verder gaat naar zijn volgende opdracht.
De leden zullen bij voorkeur geen contact met elkaar hebben zodat bij een eventueel onderzoek naar de misdaad, ze elkaar niet kunnen verraden en op deze manier ook de naam van de oorspronkelijke opdrachtgever veilig verborgen blijft.
Elk van de bendeleden heeft zijn eigen redenen om aansluiting te zoeken bij deze criminele organisatie.
De een wil, ook zonder veel onderwijs gevolgd te hebben op een eenvoudige manier veel geld verdienen, terwijl een ander vervuld is van haat.
De intelligente domheid overheerst telkens weer.
“Zo zou hij het doen, meedogenloos en definitief. Keer op keer. Een eeuwigdurende wraak die nooit genoeg zou zijn. Hij zag de sobere witte kist, hoorde het huilen van de rouwende vrouwen, de lange, schrille uithalen.”
Het verhaal is op een manier geschreven waardoor je geen moment twijfelt aan de haalbaarheid van het onderwerp. De dialogen zijn levensecht en de gedachten van een belangrijk personage zijn angstaanjagend te noemen.
Ik heb werkelijk respect voor iedereen die ook écht iets wil doen tegen deze criminele organisaties. Ook Maarten heeft soms zijn bedenkingen:
“Sombere gedachten dreven hem voort. Geen straf, ook de hoogste niet, zou de meedogenloze verharding in de criminele wereld kunnen tegenhouden. Geld, veel geld, dat was het enige wat telde. Drugsbazen waren miljonair, een enkele zelfs miljardair. Aandacht en medeleven zouden het verliezen van verruwing en verrechtsing. Waakzaam en dienstbaar, hoezo? Politiewerk leek zinloos. Moest hij gewoon iets anders gaan doen?”
Het idee dat sommige mensen in werkelijkheid zoals de daders kunnen zijn, bezorgt de lezer kippenvel maar we moeten niet vergeten waar deze recensie mee begon:
‘De wereld is een gevaarlijke plek om te wonen;
niet vanwege de mensen die kwaad willen,
maar vanwege de mensen die daar niets tegen doen.’
Ook van ‘Dood in opdracht’ heb ik kunnen genieten en ik was wederom danig onder de indruk van de kennis van zaken van Eric Oosthoek. Het was alsof ik naar een film keek die een wel heel actueel probleem in onze samenleving behandelt.
‘Dood in opdracht’ verdient zonder meer 5 stralende sterren.
‘De wereld is een gevaarlijke plek om te wonen;
niet vanwege de mensen die kwaad willen,
maar vanwege de mensen die daar niets tegen doen.’
Albert Einstein, 1879-1955
In ‘Dood in opdracht’ lees je over mensen die daar wel iets tegen doen.
Dit tweede deel in de reeks rond rechercheur Maarten Severyn en officier van justitie Lydia Govaert kan onafhankelijk van het eerste deel gelezen worden, maar hou er rekening mee dat je dan een geweldige start gemist hebt.
In ‘Dood in opdracht’ draait het om een bende die onder meer moorden in opdracht pleegt. Deze bende bestaat uit eenlingen waarvan ieder zijn eigen ding doet, sporen wist en weer verder gaat naar zijn volgende opdracht.
De leden zullen bij voorkeur geen contact met elkaar hebben zodat bij een eventueel onderzoek naar de misdaad, ze elkaar niet kunnen verraden en op deze manier ook de naam van de oorspronkelijke opdrachtgever veilig verborgen blijft.
Elk van de bendeleden heeft zijn eigen redenen om aansluiting te zoeken bij deze criminele organisatie.
De een wil, ook zonder veel onderwijs gevolgd te hebben op een eenvoudige manier veel geld verdienen, terwijl een ander vervuld is van haat.
De intelligente domheid overheerst telkens weer.
“Zo zou hij het doen, meedogenloos en definitief. Keer op keer. Een eeuwigdurende wraak die nooit genoeg zou zijn. Hij zag de sobere witte kist, hoorde het huilen van de rouwende vrouwen, de lange, schrille uithalen.”
Het verhaal is op een manier geschreven waardoor je geen moment twijfelt aan de haalbaarheid van het onderwerp. De dialogen zijn levensecht en de gedachten van een belangrijk personage zijn angstaanjagend te noemen.
Ik heb werkelijk respect voor iedereen die ook écht iets wil doen tegen deze criminele organisaties. Ook Maarten heeft soms zijn bedenkingen:
“Sombere gedachten dreven hem voort. Geen straf, ook de hoogste niet, zou de meedogenloze verharding in de criminele wereld kunnen tegenhouden. Geld, veel geld, dat was het enige wat telde. Drugsbazen waren miljonair, een enkele zelfs miljardair. Aandacht en medeleven zouden het verliezen van verruwing en verrechtsing. Waakzaam en dienstbaar, hoezo? Politiewerk leek zinloos. Moest hij gewoon iets anders gaan doen?”
Het idee dat sommige mensen in werkelijkheid zoals de daders kunnen zijn, bezorgt de lezer kippenvel maar we moeten niet vergeten waar deze recensie mee begon:
‘De wereld is een gevaarlijke plek om te wonen;
niet vanwege de mensen die kwaad willen,
maar vanwege de mensen die daar niets tegen doen.’
Ook van ‘Dood in opdracht’ heb ik kunnen genieten en ik was wederom danig onder de indruk van de kennis van zaken van Eric Oosthoek. Het was alsof ik naar een film keek die een wel heel actueel probleem in onze samenleving behandelt.
‘Dood in opdracht’ verdient zonder meer 5 stralende sterren.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
