Lezersrecensie
Een verhaal over de onverwachte schoonheid van het leven en de kracht van de menselijke geest
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Cees van Hoore’s roman 'Herfstvader' neemt de lezer mee in de innerlijke worsteling van een man van zesenvijftig die opnieuw vader wordt. Met een rustige oude dag in het verschiet, staat de komst van een kind zijn plannen in de weg. De grote vraag is of hij de kracht heeft om opnieuw te beginnen. Zal het een zegen of een ramp zijn?
De hoofdpersoon, een herfstvader in de dop, wordt geconfronteerd met twijfels, herinneringen aan zijn eigen jeugd en de wijsheid van auteurs als Gerard Reve en Gerrit Komrij. Deze innerlijke strijd wordt op een eerlijke en sympathieke manier beschreven. Van Hoore weet de lezer mee te nemen in een verhaal dat zowel herkenbaar als ontroerend is, waarbij een prettige dosis humor de zware momenten verlicht.
“Een kind van twee en een baby - ik kan u vertellen dat het hard werken is. De een is nog niet uitgehuild of de ander begint. Het is een vreemde mengeling van vreugde en verdriet die ik ervaar. De gedichtenbundel die ik heb geschreven, moet worden gestructureerd, herschreven, beter gemaakt, maar het komt er niet van.”
Wat dit boek zo krachtig maakt, is de rauwe eerlijkheid van de hoofdpersoon. Hij is geen held, maar een mens van vlees en bloed die worstelt met zijn leeftijd en de onverwachte wending van zijn leven. Hoewel hij elke seconde ouder wordt, heeft hij toch het gevoel dat hij bloeit. Dat is de essentie van het verhaal: het bewijs dat het leven altijd verrassingen in petto heeft, ongeacht je leeftijd.
Op de achterflap staat een foto van twee meisjes die de lezer met een lieve lach aankijken. Ze lijken de personages Sara en Janna uit het verhaal te verbeelden. Het is een mooie touch die de lezer doet afvragen of dit verhaal deels gebaseerd is op de eigen ervaringen van de schrijver.
'Herfstvader' is een rijk, ontroerend en humoristisch boek dat een eerlijk portret schetst van een man die de onzekerheid en vreugde van het vaderschap op latere leeftijd omarmt. Het is een verhaal over de onverwachte schoonheid van het leven en de kracht van de menselijke geest.
Cees van Hoore’s roman 'Herfstvader' neemt de lezer mee in de innerlijke worsteling van een man van zesenvijftig die opnieuw vader wordt. Met een rustige oude dag in het verschiet, staat de komst van een kind zijn plannen in de weg. De grote vraag is of hij de kracht heeft om opnieuw te beginnen. Zal het een zegen of een ramp zijn?
De hoofdpersoon, een herfstvader in de dop, wordt geconfronteerd met twijfels, herinneringen aan zijn eigen jeugd en de wijsheid van auteurs als Gerard Reve en Gerrit Komrij. Deze innerlijke strijd wordt op een eerlijke en sympathieke manier beschreven. Van Hoore weet de lezer mee te nemen in een verhaal dat zowel herkenbaar als ontroerend is, waarbij een prettige dosis humor de zware momenten verlicht.
“Een kind van twee en een baby - ik kan u vertellen dat het hard werken is. De een is nog niet uitgehuild of de ander begint. Het is een vreemde mengeling van vreugde en verdriet die ik ervaar. De gedichtenbundel die ik heb geschreven, moet worden gestructureerd, herschreven, beter gemaakt, maar het komt er niet van.”
Wat dit boek zo krachtig maakt, is de rauwe eerlijkheid van de hoofdpersoon. Hij is geen held, maar een mens van vlees en bloed die worstelt met zijn leeftijd en de onverwachte wending van zijn leven. Hoewel hij elke seconde ouder wordt, heeft hij toch het gevoel dat hij bloeit. Dat is de essentie van het verhaal: het bewijs dat het leven altijd verrassingen in petto heeft, ongeacht je leeftijd.
Op de achterflap staat een foto van twee meisjes die de lezer met een lieve lach aankijken. Ze lijken de personages Sara en Janna uit het verhaal te verbeelden. Het is een mooie touch die de lezer doet afvragen of dit verhaal deels gebaseerd is op de eigen ervaringen van de schrijver.
'Herfstvader' is een rijk, ontroerend en humoristisch boek dat een eerlijk portret schetst van een man die de onzekerheid en vreugde van het vaderschap op latere leeftijd omarmt. Het is een verhaal over de onverwachte schoonheid van het leven en de kracht van de menselijke geest.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
Een verborgen verleden, drie generaties vrouwen en een Siciliaans decor vol geheimen: Als bittere sinaasappels is dé Italiaanse succesroman die je niet loslaat.
