Een verhaal om rustig van te genieten, te overpeinzen en lang na de laatste bladzijde te bespiegelen

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Dave Dröge presenteert met 'Het boek der Kantelingen' een ambitieus, gelaagd epos dat de lezer meeneemt op een reis door de tijd, van het ruige Rotterdam van 2015 naar een dystopische toekomst in 2051. Het is een roman in drie delen die, zoals de titel al aangeeft, draait om ommekeren (kantelingen) en de menselijke reactie op verandering in een snel evoluerende wereld.
De opzet van de roman is onconventioneel maar belooft een rijke beloning voor de fijnproever.
Het is een drieluik van tijd en thema.

Het eerste deel 'De Kantelaar (2015)' fungeert als een noodzakelijke proloog en dompelt ons onder in de jeugd van hoofdpersoon Julia. We ontmoeten de dan achttienjarige Julia in het centrum van Rotterdam, waar ze samenwoont met haar vader, de havenbaron Henk. Dit is een scherp geschetst, bij vlagen humorvol maar tevens ruig portret van Rotterdam als havenstad en metropolis in wording.
De gecompliceerde vader-dochterrelatie met de financieel en relationeel in zwaar weer verkerende Henk is cruciaal voor het begrijpen van de latere Julia en biedt een aardse, realistische basis voor de meer futuristische delen. De lezer moet wellicht 'doorbijten' om door dit 'spraakmakende' epos over 2015 heen te komen, maar deze fundering is essentieel voor de diepgang van de rest van het verhaal.

Deel 2 & 3: De Sprong naar de Toekomst.
Vervolgens maken we de sprong naar de toekomst met 'Julia’s herinneringen (2050)' en 'De Interflow der Dingen (2051)'.
Kunstenares Julia dicteert, op verzoek van de burgemeester van Rotterdam, haar memoires in 2050. Tijdens dit proces dringen flarden van een droom binnen, die geleidelijk overgaan in een nieuwe, toekomstige wereld.

In deze toekomst staat de dreiging van een superintelligente, tot leven gekomen Artificiële Intelligentie (AI) centraal. Deze AI streeft ernaar om ons antropocentrische wereldbeeld te domineren. De thema's die hierbij aan bod komen, zijn uiterst relevant: hoe reageert de mens op onzichtbare, slinkse manipulaties die feilloos op het individu zijn afgestemd? Hoe kunnen interne kracht en collectief besef worden aangewend als onzichtbare surveillance en verslavingstechnieken elke poging tot verzet in de kiem smoren?

De roman biedt een mooie leesuitdaging voor de fijnproever. Het is geen al te moeilijk leesbaar werk, maar de thematische diepgang, de verschuivingen in tijd en de complexe verhouding tussen mens, technologie en het verleden vragen om aandachtige lezing. Het is een reflectie op de menselijke neiging tot 'gelaten berusting of wegduiken' wanneer ze zich niet kunnen verzoenen met het heden, versus de noodzaak tot actie gedreven door interne kracht of collectief besef.
Het is een werk om rustig van te genieten, te overpeinzen en lang na de laatste bladzijde te herkauwen. De spanning wordt onderhuids gevoed en is goed voelbaar.
‘Het boek der Kantelingen’ is een thematisch diepgaande en gelaagde roman over de invloed van technologie en het belang van persoonlijke geschiedenis.