Lezersrecensie
"Als ik niet kan weggeven, dan kan ik niet leven," was zijn motto.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
‘Het Goede Heertje’ van Edwin Schoon en Arjan Dijksma is een pageturner die het waargebeurde verhaal vertelt van Kees van Harreveld, een Amsterdamse man die in de jaren vijftig bekendheid verwierf als filantroop die gul geld weggaf aan de armen. Achter deze gulle façade schuilde echter een duister geheim: Van Harreveld was een fraudeur die miljoenen verduisterde om zijn gulle levensstijl te financieren.
“ ‘s Avonds weet hij niet meer hoe hij precies thuisgekomen is. Wel dat hij zich die middag ziek heeft gemeld bij Berger & Co.
Mies wachtte hem op met een kopje thee en hij heeft haar geprobeerd gerust te stellen. Eén gedachte blijft maar door zijn hoofd tollen: waarom komen ze nog bij hem, bijna twee jaar na de oorlog?”
De auteurs schetsen een gedetailleerd portret van Van Harreveld, van zijn arme jeugd tot zijn opkomst als succesvolle zakenman. Ze beschrijven hoe hij zijn charisma en charme gebruikte om mensen te manipuleren en geld te stelen. Tegelijkertijd belichten ze ook de positieve impact die Van Harreveld had op het leven van velen met zijn gulle giften.
‘Het Goede Heertje’ is meer dan een biografie over een fraudeur. Het is een verhaal over armoede, hebzucht, filantropie en de complexiteit van de menselijke natuur. Van Harreveld wist wat het was om buiten de boot te vallen, en dat gunde hij niemand anders. Schoon en Dijksma slagen erin om de lezer mee te slepen in Van Harrevelds wereld en laten hen afvragen of hij nu een held of een schurk was.
De verhalen over Van Harreveld die verteld worden door Ome Cor de chauffeur, lezen ook heerlijk.
Het verhaal is goed geschreven en vlot leesbaar. De auteurs maken gebruik van diverse bronnen, waaronder interviews met familieleden, vrienden en slachtoffers van Van Harreveld. Dit zorgt voor een evenwichtig en genuanceerd beeld van de man.
"Als ik niet kan weggeven, dan kan ik niet leven," was zijn motto.
“Hij had het zo lang bij zich gedragen. Het geheim. Opgesloten. En de druk was alleen maar toegenomen. Nu begaf de stuwdam het en werd alles overspoeld. Hij herinnert zich niet precies meer wat er daarna gebeurde. Het was even leeg en zwart. Hij moest hebben gehuild. Er was een zakdoek, een hand op zijn schouder, van Joop misschien.”
‘Het Goede Heertje’ is een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in Nederlandse geschiedenis, ware misdaadverhalen of een goed geschreven biografie wil lezen.
Ik heb ‘Het Goede Heertje’ graag gelezen.
‘Het Goede Heertje’ van Edwin Schoon en Arjan Dijksma is een pageturner die het waargebeurde verhaal vertelt van Kees van Harreveld, een Amsterdamse man die in de jaren vijftig bekendheid verwierf als filantroop die gul geld weggaf aan de armen. Achter deze gulle façade schuilde echter een duister geheim: Van Harreveld was een fraudeur die miljoenen verduisterde om zijn gulle levensstijl te financieren.
“ ‘s Avonds weet hij niet meer hoe hij precies thuisgekomen is. Wel dat hij zich die middag ziek heeft gemeld bij Berger & Co.
Mies wachtte hem op met een kopje thee en hij heeft haar geprobeerd gerust te stellen. Eén gedachte blijft maar door zijn hoofd tollen: waarom komen ze nog bij hem, bijna twee jaar na de oorlog?”
De auteurs schetsen een gedetailleerd portret van Van Harreveld, van zijn arme jeugd tot zijn opkomst als succesvolle zakenman. Ze beschrijven hoe hij zijn charisma en charme gebruikte om mensen te manipuleren en geld te stelen. Tegelijkertijd belichten ze ook de positieve impact die Van Harreveld had op het leven van velen met zijn gulle giften.
‘Het Goede Heertje’ is meer dan een biografie over een fraudeur. Het is een verhaal over armoede, hebzucht, filantropie en de complexiteit van de menselijke natuur. Van Harreveld wist wat het was om buiten de boot te vallen, en dat gunde hij niemand anders. Schoon en Dijksma slagen erin om de lezer mee te slepen in Van Harrevelds wereld en laten hen afvragen of hij nu een held of een schurk was.
De verhalen over Van Harreveld die verteld worden door Ome Cor de chauffeur, lezen ook heerlijk.
Het verhaal is goed geschreven en vlot leesbaar. De auteurs maken gebruik van diverse bronnen, waaronder interviews met familieleden, vrienden en slachtoffers van Van Harreveld. Dit zorgt voor een evenwichtig en genuanceerd beeld van de man.
"Als ik niet kan weggeven, dan kan ik niet leven," was zijn motto.
“Hij had het zo lang bij zich gedragen. Het geheim. Opgesloten. En de druk was alleen maar toegenomen. Nu begaf de stuwdam het en werd alles overspoeld. Hij herinnert zich niet precies meer wat er daarna gebeurde. Het was even leeg en zwart. Hij moest hebben gehuild. Er was een zakdoek, een hand op zijn schouder, van Joop misschien.”
‘Het Goede Heertje’ is een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in Nederlandse geschiedenis, ware misdaadverhalen of een goed geschreven biografie wil lezen.
Ik heb ‘Het Goede Heertje’ graag gelezen.
1
Reageer op deze recensie