Heerlijke roman met humor en spanning over de zoektocht naar vriendschap en geluk op latere leeftijd

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Wat een heerlijk boek is 'Het huis met het blauwe dak' van Margareth Hillebrandt! Vanaf de eerste bladzijde word je meegezogen in het leven van Juliette Kamphuis, een zeventigjarige vrouw die na het verlies van haar partner een onverwachte en zo blijkt al snel, overhaaste beslissing neemt. De verhuizing naar de riante, maar o zo saaie zorgvilla voelt direct als een sprong in het diepe en je voelt haar teleurstelling bijna tastbaar.
En dat alles terwijl Juliette er zelfs een klein leugentje om bestwil voor over had om een plaatsje te krijgen in De Barones; ze schafte een rollator aan terwijl ze er niet écht een nodig had.

Hillebrandt weet de innerlijke strijd van Juliette, haar zoektocht naar verbinding en de confrontatie met de ontnuchterende realiteit van de zorgvilla op een treffende en herkenbare manier neer te zetten. De beschrijvingen zijn levendig en je ziet het peperdure penthouse en de zorgvilla De Barones zo voor je.

De komst van Max Versluis, de rasechte Hagenees, brengt een frisse wind in het verhaal. De dynamiek tussen Juliette en Max is fantastisch. Hun onwaarschijnlijke vriendschap, de humor die ontstaat uit hun bucketlist-avonturen en de manier waarop ze elkaar uitdagen en steunen, vormen het hart van het boek. De hilarische situaties die ze beleven, zorgen voor een constante glimlach op je gezicht.

Maar 'Het huis met het blauwe dak' is meer dan alleen een feelgood verhaal met humor. Hillebrandt weet op subtiele wijze thema's als eenzaamheid, ouder worden, elkaar vertrouwen, het vinden van nieuwe zingeving en de kracht van vriendschap aan te snijden. Je vraagt je als lezer net als Juliette af of het afvinken van een bucketlist daadwerkelijk leidt tot de voldoening waar ze naar zoekt, of dat de ware rijkdom in de onverwachte vriendschappen en de kleine, alledaagse momenten schuilt.

De schrijfstijl van Margareth Hillebrandt is vlot, toegankelijk en warm. Ze weet de personages echt tot leven te wekken, waardoor je met hen meeleeft, lacht en soms ook een beetje verdrietig bent. Juliette en Max zijn personages die je niet snel zult vergeten.
Maar er gebeuren dingen in De Barones die je daar niet zou verwachten.

“Systematisch heeft hij alle appartementen etage voor etage afgewerkt. Tot nu toe heeft hem dat een flink bedrag aan contanten opgeleverd. Bizar eigenlijk, dat oude mensen cash geld verstoppen. Ze hebben blijkbaar weinig vertrouwen in banken. Het is bijna hilarisch dat het merendeel van de bewoners hun kledingkast als de meest veilige plek voor hun schatten beschouwt. Hij heeft al veel stapeltjes kleding opzijgeschoven om geld en sieraden te vinden. En die oudjes maar denken dat ze slim zijn.”

Kortom, 'Het huis met het blauwe dak' is een charmante, humoristische en tegelijkertijd ontroerende roman over een onverwachte vriendschap en de zoektocht naar geluk op latere leeftijd, en dat alles overgoten met een vleugje spanning. Een absolute aanrader voor iedereen die van feelgood houdt met een diepere laag! Ik sloot na het lezen van de laatste regels het boek met een tevreden glimlach op mijn gezicht.

Ik kijk uit naar het volgende deel van de Juliette & Max serie.