3,5/5* Gewelddadig handelen en onschuld gaan hand in hand.

De moord op J.F. Kennedy staat onuitwisbaar in het geheugen gegrift van de personages in deze thriller. Naar mijn mening had het een roman genoemd mogen worden. Ik ben daarom niet minder onder de indruk.

"De president was doodgeschoten. Charlotte wist niet helemaal zeker of dat wel tot haar doordrong. In de bank had ze gezien hoe Hope Norton alle mappen uit haar handen had laten vallen, terwijl Bonnie Bublitz van de kas in huilen uitbarstte. En hoe Vernon Phipps in trance de bank uit liep, en een stapel briefjes van vijf dollar liet liggen."

In November Road volg je behalve de verhaallijn van Frank Guidry en de verhaallijn van Charlotte, ook de handelingen en gedachten van Barone. Hij is in opdracht van Carlos Marcello op zoek naar Frank.

Heel rustig, overeenkomstig de manier van handelen in de zuidelijke staten van de VS worden zowel de gebeurtenissen als de gesprekken neergezet door Lou Berney. De tegenstellingen in de VS in de tijd waarin het verhaal zich afspeelt zijn goed voelbaar: de jaren zestig van de vorige eeuw. Gewelddadig handelen en onschuld gaan hand in hand en men kijkt uit naar rust.

"Guidry was niet bang om dood te gaan. Hij was doodsbang om dood te gaan. Maar vooral omdat hij niet op een gruwelijke manier dood wilde gaan."

De vlucht van Frank en Charlotte wordt prachtig beschreven, maar hun manier van handelen is vrij voorspelbaar. Wat ik echter niet had verwacht is het einde van November Road.

Ik heb November Road graag gelezen.