Lezersrecensie
Over kwetsbaarheid en kracht, de complexiteit van relaties en de zoektocht naar acceptatie en liefde
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
'Wie ik ben' is het krachtige en ontroerende debuut van Levi Jacobs, een boek dat je bij de strot grijpt en niet meer loslaat. Merijn de Boer noemde het al een 'woest boek', en die kwalificatie dekt de lading perfect. De hoofdpersoon neemt je mee in de donkere krochten van zijn dertigjarige bestaan, gekenmerkt door een levenslange strijd tegen depressies. Het is een rauwe, eerlijke en compromisloze zelfanalyse, maar bovenal een verhaal over de onophoudelijke zoektocht naar verbinding en liefde.
De kern van het verhaal wordt gevormd door een reis naar het theaterfestival Fringe in Edinburgh, die Levi samen met zijn vader maakt. Deze reis is een poging tot toenadering, een handreiking van een voorheen gesloten vader naar een zoon die vecht tegen zijn innerlijke demonen. De gesprekken komen echter moeizaam op gang, belemmerd door onuitgesproken pijn en de complexe dynamiek van hun relatie. Tussen de theaterbezoeken en caféavonden door dringen herinneringen aan Levi's jeugd en eerdere relaties zich op, flarden die een pijnlijk beeld schetsen van zijn worsteling met destructieve neigingen die werkelijk contact met anderen in de weg staan.
Wat 'Wie ik ben' zo indrukwekkend maakt, is Jacobs' meedogenloze eerlijkheid. Het boek is gebaseerd op zijn eigen leven en ervaringen, hij ontziet niets en niemand, en al helemaal zichzelf niet. Daarom heeft de hoofdpersoon ook de naam Levi. Met een scherpe en krachtige pen dissecteert hij zijn angsten, zijn fouten en zijn onvermogen om écht verbinding te maken. Het is geen dagboek, maar je voelt in de hoofdpersoon de wanhoop, de eenzaamheid en de constante strijd die hij levert. Maar te midden van al deze duisternis gloort er steeds weer een sprankje hoop. Jacobs blijft de deur naar liefde, hoe pijnlijk en moeilijk ook, hardnekkig opentrappen. Die veerkracht, die onwrikbare drang naar verbinding, maakt van dit boek niet alleen een moedig, maar ook een hoopvol verhaal.
'Wie ik ben' is geen gemakkelijk boek, maar wel een dat resoneert. Het is een verhaal over kwetsbaarheid en kracht, over de complexiteit van familierelaties en de universele zoektocht naar acceptatie en liefde.
Een absolute aanrader voor iedereen die niet bang is om in de spiegel te kijken en geraakt wil worden door een oprecht debuut en ook van iets dat het heel erg te maken heeft met de kern van het menszijn.
'Wie ik ben' is het krachtige en ontroerende debuut van Levi Jacobs, een boek dat je bij de strot grijpt en niet meer loslaat. Merijn de Boer noemde het al een 'woest boek', en die kwalificatie dekt de lading perfect. De hoofdpersoon neemt je mee in de donkere krochten van zijn dertigjarige bestaan, gekenmerkt door een levenslange strijd tegen depressies. Het is een rauwe, eerlijke en compromisloze zelfanalyse, maar bovenal een verhaal over de onophoudelijke zoektocht naar verbinding en liefde.
De kern van het verhaal wordt gevormd door een reis naar het theaterfestival Fringe in Edinburgh, die Levi samen met zijn vader maakt. Deze reis is een poging tot toenadering, een handreiking van een voorheen gesloten vader naar een zoon die vecht tegen zijn innerlijke demonen. De gesprekken komen echter moeizaam op gang, belemmerd door onuitgesproken pijn en de complexe dynamiek van hun relatie. Tussen de theaterbezoeken en caféavonden door dringen herinneringen aan Levi's jeugd en eerdere relaties zich op, flarden die een pijnlijk beeld schetsen van zijn worsteling met destructieve neigingen die werkelijk contact met anderen in de weg staan.
Wat 'Wie ik ben' zo indrukwekkend maakt, is Jacobs' meedogenloze eerlijkheid. Het boek is gebaseerd op zijn eigen leven en ervaringen, hij ontziet niets en niemand, en al helemaal zichzelf niet. Daarom heeft de hoofdpersoon ook de naam Levi. Met een scherpe en krachtige pen dissecteert hij zijn angsten, zijn fouten en zijn onvermogen om écht verbinding te maken. Het is geen dagboek, maar je voelt in de hoofdpersoon de wanhoop, de eenzaamheid en de constante strijd die hij levert. Maar te midden van al deze duisternis gloort er steeds weer een sprankje hoop. Jacobs blijft de deur naar liefde, hoe pijnlijk en moeilijk ook, hardnekkig opentrappen. Die veerkracht, die onwrikbare drang naar verbinding, maakt van dit boek niet alleen een moedig, maar ook een hoopvol verhaal.
'Wie ik ben' is geen gemakkelijk boek, maar wel een dat resoneert. Het is een verhaal over kwetsbaarheid en kracht, over de complexiteit van familierelaties en de universele zoektocht naar acceptatie en liefde.
Een absolute aanrader voor iedereen die niet bang is om in de spiegel te kijken en geraakt wil worden door een oprecht debuut en ook van iets dat het heel erg te maken heeft met de kern van het menszijn.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
Terwijl Emmy probeert de raadsels op te lossen die door twee verdwenen tienermeisjes zijn achtergelaten, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Elke tiener heeft geheimen, maar wie zou ervoor willen moorden?
Twee zussen groeien op in de meedogenloos snel veranderende miljoenenstad Singapore met de hoge verwachtingen van hun moeder. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
