Slimme, gelaagde thriller

Vanaf de eerste bladzijde weet Good Bad Girl te prikkelen. Je maakt kennis met verschillende personages en krijgen zinnen en opmerkingen voorgeschoteld die meteen vermoedens doen opwekken. Je denkt al enigszins te weten wie wat heeft gedaan, of waar het verhaal naartoe zal gaan… maar gaandeweg blijkt dat Alice Feeney de touwtjes strak in handen heeft en je zorgvuldig op het verkeerde been zet.

De cast bestaat volledig uit vrouwen, maar dat is allesbehalve eentonig. Integendeel: elk personage heeft een eigen stem, leeftijd, achtergrond en setje eigenaardigheden. Van de scherpzinnige maar koppige oudere dame tot de wat chaotische jongere vrouw, samen vormen ze een gelaagd palet dat het verhaal kleur geeft.

Naarmate het boek vordert, worden de verhaallijnen steeds rijker en uitgebreider. Er lopen meerdere draden door elkaar, en daar moet je je aandacht wel bij houden. Regelmatig duikt er een nieuwe ontdekking op, of wordt er juist een verdachte van het lijstje geschrapt. Er vinden genoeg wendingen plaats waardoor je als lezer kunt blijven gissen.

Toch kent het middenstuk een dip: het tempo zakt en het voelt even alsof het verhaal zichzelf vooruit moet slepen. Maar dat verandert gelukkig in de laatste hoofdstukken. Alle losse details en schijnbaar willekeurige puzzelstukjes vallen in elkaar. Het plot ontvouwt zich in een ontknoping die je onmogelijk volledig had kunnen voorzien, maar die tóch klopt.

Good Bad Girl is een slimme, gelaagde thriller met sterke vrouwelijke personages, die je soms even laat verdwalen, maar je uiteindelijk verrast met een perfect passend einde.