Prima thriller met interessant uitgangspunt

Robin Ferringham is een schrijver die net zijn boek Zonder haar heeft uitgebracht. Een boek dat hij schreef naar aanleiding van de verdwijning van zijn vrouw Samantha. Tijdens een signeersessie wordt hij gebeld door Matthew Mitchell, een jongen die in de gevangenis zit omdat hij verdacht wordt van de moord op zijn vrienden. Matthew zegt onschuldig te zijn en hij vraagt Robin om hulp, om het bewijs te zoeken dat hij onschuldig is. Robin staat op het punt om op te hangen, als Matthew de naam van Robins vermiste vrouw noemt. Hoe kent hij Samantha? En weet hij misschien wat er met haar gebeurd is?

Het gesprekje met Matthew laat Robin niet los en hij gaat op onderzoek uit naar het misdrijf waar Matthew van wordt verdacht. Matthew en zijn vijf vrienden gingen de Kanaaltunnel in en Matthew was de enige die er weer uit kwam. Zijn vrienden waren verdwenen.

[Wat dacht hij dat er was gebeurd? Zes mensen waren naar binnen gegaan. Slechts een was er weer uitgekomen. Zo zie je ze, zo zijn ze weer weg.]

Robin reist af naar Marsden en merkt dat niet iedereen zit te wachten op zijn bezoek. Het wordt hem al snel duidelijk gemaakt dat de bewoners van Marsden geen speurneus in hun dorpje willen, maar dat houdt Robin niet tegen. Hij is vastberaden het mysterie van de verdwenen Vijf van Standedge te ontrafelen en misschien komt hij er dan ook achter wat er met zijn Samantha is gebeurd.

[Als blikken konden doden, zou Robin niet alleen maar dood zijn, maar zou zijn grafsteen ook in tweeen zijn gebarsten.]

Beperkte Chris McGeorge zich in Tik Tak nog tot een enkele hotelkamer, in Kiekeboe heeft hij het ‘speelveld’ een stuk uitgebreider gemaakt, maar niet minder beklemmend. Want hoe kan het dat er zes mensen een tunnel in gaan en er maar een weer uit komt? Waar zijn die andere vijf gebleven? Robin Ferringham doet zijn best dat te ontrafelen op zijn eigen wat onbeholpen en stuntelige manier.

[Hoe kun je leven met zo’n groot mysterie in je nabijheid zonder je af te vragen wat er met hen is gebeurd?]

Tijdens het lezen betrap ik mezelf erop dat ik nieuwsgieriger ben naar de verdwijning van Robins vrouw dan naar het hoe en waarom rondom de verdwenen vijf vrienden. Je komt mondjesmaat iets te weten over deze Vijf en het beperkte beeld dat je krijgt is niet heel sympathiek. Met Robin Ferringham heb je wel te doen. Hij weet zich niet zo goed een houding te geven en is goed van vertrouwen, een eigenschap die hem meer dan eens in de problemen brengt. Los van Robin krijg je weinig hoogte van de overige personages en dat is wel jammer.
McGeorge heeft een eenvoudige, prettige schrijfstijl en weet de spanningsboog op peil te houden, zeker de eerste helft van het verhaal, maar op een gegeven moment wil je onderhand wel weten hoe de vork in de steel zit. Het verhaal komt naar het einde toe in een stroomversnelling op een manier die de geloofwaardigheid niet helemaal ten goede komt. Uiteindelijk krijg je antwoord op de grote brandende vragen, maar blijf je toch met een wat onbevredigd gevoel achter. Kiekeboe is een prima thriller met een heel interessant uitgangspunt, maar qua uitwerking had er zeker meer in gezeten.

3 sterren voor Kiekeboe.