Rommelig en verwarrend, maar smaakt toch naar meer!

[Hier ging het juist om. De onzekerheid van wie, wat, wanneer en hoe. Zijn eigen wil had daar niets mee te maken.]

Als dit het eerste boek van Stefan Ahnhem is dat je wilt gaan lezen, dan wil ik je aanraden om eerst de vorige delen te lezen. Dat heb ik niet gedaan en dat is wel een gemis. Motief X gaat eigenlijk verder waar 18 graden onder nul eindigde en ik heb geen idee wat er gebeurd is. Rechercheur Fabian Risk is in het ziekenhuis waar zijn dochter voor haar leven vecht nadat ze is neergeschoten. Zoon Theodor heeft ermee te maken, maar wat er precies gebeurd is, blijft enigszins in het midden. Fabian doet zijn uiterste best om zijn gezin bij elkaar te houden, het gaat niet lekker tussen hem en zijn vrouw en met Theodor gaat het bergafwaarts; voor zijn gevoel verliest hij de grip op zijn familie.
Maar dat is niet het enige wat Fabian bezighoudt. Hij is gestuit op een onderzoek dat gestart is door een collega. Een collega die zelfmoord heeft gepleegd, maar dat is iets waar Fabian zo zijn twijfels over heeft. Hij denkt dat het te maken heeft met het onderzoek dat hij gevonden heeft, een onderzoek naar Ingvar Molander. Molander, die in hetzelfde team zit als Fabian en met wie hij veel moet samenwerken.
Hoewel hij met verlof is, wordt Fabian wel betrokken bij het onderzoek naar een aantal moorden. Hebben ze met elkaar te maken of zijn ze volstrekt willekeurig?

[Hoe je het ook bekeek, het klopte niet. Maar het motief van een dader was dan ook niet altijd logisch. Dat was zelfs meestal niet het geval.]

Er lopen meerdere verhaallijnen door elkaar en elk hoofdstuk wordt verteld vanuit een ander perspectief. Dat is in het begin heel lastig, zeker als de personages nieuw voor je zijn. Ahnhem heeft echter elk personage een duidelijke stem gegeven en op een gegeven moment weet je wie wel er aan het woord is.
Dat Ahnhem kan schrijven, staat buiten kijf. Zijn schrijfstijl is lekker vlot, to the point en laat niets aan de verbeelding over, daar hou ik van. Maar: het is veel, heel veel. Veel personages, veel verhaallijnen, veel verschillende onderwerpen (misschien wel iets te) en dat maakt het geheel nogal rommelig en soms verwarrend.

[Alles wat jullie weten is fout.]

Motief X smaakt hoe dan ook naar meer, zeker gezien de cliffhanger waarmee het boek eindigt. Het voorproefje dat de lezer krijgt van X Manieren om te sterven is veelbelovend. Gelukkig duurt het nog even voordat het slot van dit tweeluik verschijnt; dat geeft mij de tijd om de eerdere drie boeken te lezen.