Alles wat een goed boek moet hebben

1876. Roosje werd vroeger aangesproken met juffrouw Arkenbout, maar tegenwoordig lijkt ze onzichtbaar, want niemand ziet de dienstmeid nog staan. Ze moet noodgedwongen aan het werk in Villa Zeldenrust bij de familie De Wit – een familie waar diverse verhalen over rondgaan. Roosje ontmoet de jongste zoon Theodoor, die ze wel erg leuk vindt, maar Roosje is al verloofd. Verward over haar gevoelens en haar nieuwe leven ziet ze ook nog mysterieuze dingen in het huis. Wat is er aan de hand?

De rozenkamer is het vierde deel en (helaas) het laatste deel van de serie Landgoed Rosaville. Je hoeft de boeken niet op volgorde te lezen; je kunt er zo eentje oppakken en beginnen. Dit deel speelt zich af in 1876, een tijd waarin het dagelijks leven compleet anders was dan nu. De een moest hard werken en de ander werd op haar wenken bediend. Karin neemt je mee in die tijd en het leven van Roosje. Dankzij de details en het ik-perspectief vanuit Roosje krijg je een goed beeld. Je leert Roosje kennen door haar gedachten en gevoelens en je hebt ook wel te doen met Roosje, maar aan de andere kant riep het bij mij ook wel wat emoties op. Als werkende had je vroeger nauwelijks rechten en moest je blij zijn dat je überhaupt werk had. Dit gaf een mooie en interessante kijk in het verleden.

De rozenkamer bevat voor mij alles wat een goed boek moet hebben. Karin heeft een heerlijke, prettige en toegankelijke schrijfstijl, met Jane Austen-vibes – niet gek, aangezien Karin zelf groot liefhebber en kenner is. Gecombineerd met historie, liefdevolle sfeer, mysterie en een aangename verhaallijn is dit boek de perfecte afsluiter van de serie Landgoed Rosaville.

Voor de liefhebbers van historische romans, feelgood en Jane Austen.
4.5 ster